W związku z tym, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, pracownicy należy wypłacić wynagrodzenie za 1 marca 2010 r. z należnymi odsetkami. Taki sposób postępowania potwierdzają wyjaśnienia Państwowej Inspekcji Pracy.
UZASADNIENIE
Pracownik, który dostarczy zaświadczenie lekarskie stwierdzające jego niezdolność do pracy wskutek choroby, otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze tylko za czas przepracowany. Natomiast za czas niezdolności do pracy wskutek choroby otrzymuje wynagrodzenie chorobowe (lub zasiłek chorobowy).
Wysokość wynagrodzenia zasadniczego określonego stałą stawką miesięczną należy zmniejszać o czas absencji chorobowej przez:
- podzielenie miesięcznej stawki wynagrodzenia przez 30 (bez względu na liczbę dni danego miesiąca kalendarzowego),
- pomnożenie otrzymanej kwoty przez liczbę dni nieobecności pracownika spowodowanej chorobą,
- odjęcie wyliczonego iloczynu od wynagrodzenia określonego w stałej miesięcznej stawce.
Tak stanowi § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia...
Takie same wyliczenia wykonujemy m.in. przy absencjach spowodowanych wypadkami przy pracy, w drodze do i z pracy, w związku z urlopem macierzyńskim czy opieką nad chorym członkiem rodziny, z tytułu której pracownik ma prawo do zasiłku z ubezpieczenia społecznego.
Zastosowanie wyżej przywołanego przepisu oznaczałoby, że gdy pracownik w 31-dniowym miesiącu przepracuje tylko 1 dzień, a przez resztę czasu będzie chory, to nie otrzyma wynagrodzenia za wykonaną pracę. Byłoby to jednak sprzeczne z zasadą wyrażoną w art. 80 Kodeksu pracy, nakazującą zapłatę zatrudnionemu wynagrodzenia za jego pracę. Ponadto prowadziłoby to do nieuzasadnionego zrównania sytuacji finansowej pracownika, który w danym miesiącu, z uwagi na swą chorobę, nie przepracował ani jednego dnia, z pracownikiem, który przez jeden dzień w tym miesiącu świadczył pracę.
W związku z tym w analizowanym przypadku pracownikowi należy naliczyć pensję za 1 dzień. W tym celu jego stałe wynagrodzenie zasadnicze należy podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu, a następnie otrzymaną kwotę pomnożyć przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w tym dniu. Słuszność tego poglądu potwierdził w 2009 r. Główny Inspektorat Pracy w piśmie GPP-87-4560-64/09/PE/RP.
PRZYKŁAD
Pracownik zatrudniony na pełny etat (w podstawowym systemie czasu pracy) i wynagradzany stałą stawką miesięczną w wysokości 3000 zł brutto, chorował od 2 do 31 marca 2010 r. Pracę świadczył 1 marca przez 8 godzin. Mimo że po pomniejszeniu jego wynagrodzenia zasadniczego za czas choroby otrzymujemy wartość 0 zł (3000 zł : 30 dni = 100 zł; 100 zł x 30 dni choroby = 3000 zł; 3000 zł – 3000 zł = 0 zł), to za 1 marca pracownik powinien otrzymać 130,40 zł, co wynika z następującego wyliczenia:
3000 zł : 184 godzin do przepracowania w marcu 2010 r. = 16,30 zł;
16,30 zł x 8 godzin pracy (1 marca br.) = 130,40 zł.
Podobna sytuacja będzie dotyczyła każdego z miesięcy, w których jest 31 dni, tj. również stycznia, maja, lipca, sierpnia, października, grudnia. W obliczeniach należy uwzględnić odpowiednio nominalny wymiar czasu pracy w danym miesiącu.
Podstawa prawna
- art. 80 Kodeksu pracy,
- § 4 ust. 2 pkt 1, § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.).