RADA
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego dla pracownicy powinna Pani ustalić na podstawie wynagrodzenia za pracę wynikającego z umowy o pracę, ponieważ pracownica otrzymuje stałe wynagrodzenie. Do podstawy wymiaru powinna Pani wliczyć również nagrodę roczną za 2006 r. Między okresami pobierania wynagrodzenia chorobowego w październiku 2007 r., a następnie w styczniu br., przerwa jest krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, dlatego podstawy wymiaru wynagrodzenia nie należy ustalać na nowo.
UZASADNIENIE
Podstawą wymiaru wynagrodzenia chorobowego za styczeń 2008 r. będzie ta sama podstawa, która została przyjęta do wyliczenia wynagrodzenia chorobowego za październik 2007 r. Wynagrodzenie za czas niezdolności pracownika do pracy z powodu choroby trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego - wypłacane ze środków pracodawcy, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
W sytuacji gdy niezdolność pracownika do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia, lecz bezpośrednio przed zachorowaniem, pracownik przez cały okres, z którego ustala się podstawę wymiaru zasiłku, korzystał np. z urlopu wychowawczego i zgodnie z umową o pracę przysługuje mu wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, to do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjmuje się pełne wynagrodzenie miesięczne w kwocie określonej w umowie o pracę pomniejszone o pełne miesięczne składki na ubezpieczenia społeczne finansowane ze środków pracownika, które zostałyby potrącone, gdyby pracownik pracował cały miesiąc. Składki na ubezpieczenia społeczne od 1 lipca 2007 r. wynoszą łącznie 15,71%, a od 1 stycznia 2008 r. łącznie 13,71%.
Wyliczając wynagrodzenie chorobowe dla pracownicy za październik 2007 r. przyjęli Państwo do podstawy wymiaru wysokość wynagrodzenia sprzed urlopu wychowawczego. Jednak pracownicy przysługują także składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż miesiąc (roczne), które są zmniejszane za okresy nieobecności w pracy w związku z niezdolnością do pracy. Dlatego składniki te również należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku.
Podstawę wynagrodzenia chorobowego dla pracownicy za październik 2007 r. powinni więc Państwo ustalić przyjmując wynagrodzenie zasadnicze określone w umowie o pracę z października 2007 r., tj. z miesiąca, w którym powstało prawo do wynagrodzenia, oraz premię roczną w wysokości 1/12 części kwot wypłaconych za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstało prawo do wynagrodzenia chorobowego (tj. za 2006 r.). Nagroda powinna zostać wliczona do podstawy wymiaru w przeciętnej wysokości przysługującej pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku. W tym przypadku należy jeszcze raz obliczyć podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracownicy za październik 2007 r. wliczając kwotę nagrody rocznej. Tak ustalona podstawa wymiaru będzie przyjmowana do ustalenia prawa do wynagrodzenia chorobowego.
Państwa pracownica w październiku 2007 r., a następnie w styczniu br. jest uprawniona do wynagrodzenia chorobowego. Między poszczególnymi okresami niezdolności do pracy występuje przerwa, która nie przekracza 3 miesięcy kalendarzowych. Wówczas podstawę wymiaru wynagrodzenia należy w dalszym ciągu przyjmować z października 2007 r.
WAŻNE!
Podstawa wymiaru zasiłku przysługująca pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być liczona od kwoty niższej niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Podstawa prawna:
• art. 36, art. 37, art. 42-43, art. 45 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.),
• art. 92 § 2 Kodeksu pracy.
Bogusław Nowakowski
specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Orzecznictwo uzupełniające:
• 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika u tego pracodawcy, z którym łączył go stosunek pracy w okresie powstania niezdolności do pracy.
2. Nie można uznać, że przepisy o wynagradzaniu zawierają zasady zmniejszania nagrody za okres choroby pracownika w rozumieniu art. 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.), jeżeli te zasady nie zostały w tych przepisach w jakikolwiek sposób określone, na przykład w postaci zmniejszenia procentowego czy kwotowego. (Wyrok Sądu Najwyższego z 16 maja 2006 r., I UK 291/05, OSNP 2007/11-12/169)