Zasiłek chorobowy
Zgodnie z art. 8 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy. Wspomniany okres nie może trwać dłużej niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni.
Nieprzerwana niezdolność do pracy
Do jednego okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, także okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w przypadku następujących bezpośrednio po sobie zwolnień lekarskich stwierdzających niezdolność do wykonywania pracy zalicza się je do jednego okresu zasiłkowego. Przy czym przyczyna powstania niezdolności do pracy nie jest ważna.
Zobacz: Jeden okres zasiłkowy - jakie niezdolności do pracy należy zliczać
Art. 6 ust. 2 ustawy na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje niemożność wykonywania pracy:
- w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
- z powodu przebywania w:
- stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,
- stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;
- wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.
Poprzednia niezdolność do pracy wywołana tą samą chorobą
W jednym okresie zasiłkowym uwzględnia się również czas poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.
Pojęcia „ta sama choroba” nie należy odnosić do tych samych numerów statystycznych, zgodnych z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób i398 Problemów Zdrowotnych ICD-10, gdyż nie chodzi o identyczne objawy odpowiadające numerom statystycznym, lecz o opis stanu klinicznego konkretnego układu lub narządu, który - choć daje różne objawy, podpadające pod różne numery statystyczne - stanowi tę samą chorobę, skoro dotyczy tego samego narządu lub układu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. akt II UK 86/09).
Zobacz także: Jak prawidłowo prowadzić dokumentację zasiłkową
Wyłączenie z okresu zasiłkowego
Do okresu zasiłkowego nie wlicza się natomiast okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy. Według tego przepisu ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:
- po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;
- po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.
Choroba a ciąża
O tym, czy okresy choroby kobiety w czasie ciąży zaliczyć do jednego okresu zasiłkowego, decyduje przyczyna niezdolności do pracy, a nie sam fakt bycia w ciąży. Do jednego okresu zasiłkowego należy zaliczyć:
- czas choroby trwającej przed przerwą i po przerwie, która nie przekracza 60 dni, mającej związek z ciążą oraz
- czas choroby mającej związek z ciążą i choroby bezpośrednio po niej występującej niemającej związku z ciążą bądź odwrotnie.
Zobacz również: Forum Kadry - ZUS i Płace
Natomiast do odrębnych okresów zasiłkowych należy zaliczyć czas choroby przed przerwą mającą związek z ciążą oraz czas choroby po przerwie nieprzekraczającej 60 dni niemającej związku z ciążą bądź odwrotnie.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 Nr 77, poz. 512 z późn. zm.)