Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego za okres niezdolności do pracy przypadającej w październiku należy ustalić na nowo, ponieważ przerwa, jaka wystąpiła między niezdolnościami do pracy (tj. w czerwcu i w październiku), wynosi pełne 3 miesiące kalendarzowe. Nowa podstawa wymiaru świadczenia powinna zostać ustalona z okresu od października 2010 r. do września 2011 r. Wynagrodzenie za czerwiec 2011 r. należy po uzupełnieniu uwzględnić w podstawie wymiaru świadczenia chorobowego.
UZASADNIENIE
Podstawę wymiaru przysługującego pracownikowi zasiłku chorobowego (a także pozostałych świadczeń chorobowych: wynagrodzenia chorobowego, zasiłku macierzyńskiego, opiekuńczego, wyrównawczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc wystąpienia niezdolności do pracy. W przypadku gdy niezdolność do pracy powstanie wcześniej (przed upływem 12 miesięcy), podstawę wymiaru zasiłku ustala się na podstawie wynagrodzenia za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia chorobowego (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej). Wynagrodzenie, o którym mowa, to uśredniony przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, finansowanych ze środków pracownika (tj. standardowo 13,71%). Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków, zarówno tego samego, jak i innego rodzaju, nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy zasiłkowej).
W przedstawionej sytuacji przerwa między okresami niezdolności do pracy wyniosła 3 pełne miesiące kalendarzowe (tj. lipiec, sierpień i wrzesień), a zatem podstawę wymiaru zasiłku należnego za okres niezdolności do pracy przypadający w październiku trzeba ustalić na nowo, z okresu 12 miesięcy poprzedzających zachorowanie, czyli od października 2010 r. do września 2011 r.
Jeżeli w okresie, z którego jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku, pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, to przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:
- wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy,
- przyjmuje się, po uzupełnieniu, wynagrodzenie z miesięcy, w których ubezpieczony będący pracownikiem przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy (art. 38 ust. 2 ustawy zasiłkowej).
Do okresów nieprzepracowanych, w następstwie których wynagrodzenie podlega uzupełnieniu, należą m.in. okresy:
- niezdolności do pracy i pobierania z tego tytułu świadczeń chorobowych,
- urlopów bezpłatnych.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku okres urlopu wypoczynkowego jest traktowany na równi z okresem świadczenia pracy, a wynagrodzenie urlopowe na równi z wynagrodzeniem za pracę. W czerwcu pracownik przebywał na urlopie wypoczynkowym przez ponad połowę miesiąca (24 dni), a przez pozostałą część miesiąca (6 dni) był niezdolny do pracy. Okres urlopu należy potraktować na równi z okresem świadczenia pracy. Czerwiec jest zatem miesiącem, w którym pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy i dlatego miesiąc ten należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku, po uzupełnieniu.
Uzupełnienie wynagrodzenia polega na ustaleniu, jakie wynagrodzenie pracownik uzyskałby, gdyby przepracował pełny miesiąc. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku pomijamy wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy.
Odmienna zasada obowiązuje w sytuacji, gdy pracownik w każdym z miesięcy, z których wynagrodzenie jest uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku z przyczyn usprawiedliwionych, przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy. Wówczas uzupełniamy wynagrodzenie za wszystkie miesiące. Wynagrodzenie podlega uzupełnieniu wyłącznie w przypadku nieprzepracowania pełnego miesiąca z przyczyn usprawiedliwionych.
WAŻNE!
Ustalając podstawę wymiaru zasiłku nie należy uzupełniać wynagrodzenia, które uległo zmniejszeniu z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Państwa pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie, zatem uzupełnienie wynagrodzenia za czerwiec br. będzie polegało na przyjęciu wynagrodzenia miesięcznego określonego w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy (art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy zasiłkowej). Przyjmując kwotę wynagrodzenia z umowy o pracę ustalamy, jakie wynagrodzenie pracownik otrzymałby, gdyby przepracował pełny miesiąc. Do celów zasiłkowych stałym wynagrodzeniem jest zarówno wynagrodzenie określone w umowie o pracę w stałej stawce miesięcznej, jak też wynagrodzenie określone w stawce godzinowej.
Wynagrodzenie za czerwiec przyjmowane do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego wynosi 2286,69 zł, co wynika z obliczenia: 2650 zł - (2650 zł x 13,71%) = 2286,68 zł.
PRZYKŁAD
Pracownik, który jest zatrudniony w firmie od początku stycznia br., stał się niezdolny do pracy z powodu choroby we wrześniu. Podstawę wymiaru przysługującego mu świadczenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia, tj. od stycznia do sierpnia br., w tym również wynagrodzenie za maj br.
W okresie od 1 do 17 maja pracownik przebywał na urlopie wypoczynkowym, a następnie od 18 do 31 maja (14 dni) chorował, uzyskując prawo do wynagrodzenia chorobowego. Pracownik otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3000 zł. Za maj pracownik otrzymał:
● wynagrodzenie za okres urlopu od 1 do 17 maja: 1600 zł, tj. 3000 zł : 30 = 100 zł, 100 zł x 14 dni niezdolności do pracy = 1400 zł, 3000 zł – 1400 zł = 1600 zł,
● wynagrodzenie chorobowe za 14 dni niezdolności do pracy: 966,45 zł.
Wynika to z następujących obliczeń:
● 3000 zł – (3000 zł x 13,71%) = 2588,70 zł,
● 2588,70 zł : 30 dni = 86,29 zł – stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego 100%,
● 86,29 zł x 80% = 69,03 zł – stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego 80%,
● 69,03 zł x 14 dni niezdolności do pracy = 966,45 zł – za 14 dni niezdolności do pracy w maju.
W maju pracownik przebywał na urlopie przez 17 dni (w tym 11 dni roboczych, czyli ponad połowę miesiąca roboczego), natomiast przez pozostałe 14 dni miesiąca (w tym 10 dni roboczych) chorował. Dlatego w podstawie wymiaru świadczenia chorobowego przysługującego we wrześniu należy uwzględnić wynagrodzenie za maj, po uprzednim uzupełnieniu, przyjmując kwotę z umowy o pracę, jaka obowiązywała pracownika w maju. Uzupełnione wynagrodzenie za maj wyniesie 2588,70 zł, co wynika z powyższych wyliczeń.
Podstawa prawna
- art. 36 ust. 1 i ust. 2, art. 37 ust. 2 pkt 1, art. 38 ust. 2, art. 43 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.).