Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje pracownikowi w wysokości 100% podstawy wymiaru za cały okres niezdolności do pracy. Nie należy go obniżać w związku z pobytem w szpitalu.
UZASADNIENIE
Zasiłek chorobowy wypłacany w związku z niezdolnością do pracy wynikającą z ogólnego stanu zdrowia jest obniżany za okres pobytu w szpitalu i wynosi 70% podstawy wymiaru. Gdy jedno zaświadczenie lekarskie obejmuje zarówno pobyt w szpitalu, jak i okres niezdolności do pracy przypadający po wypisaniu ubezpieczonego ze szpitala, wówczas należy przyjąć, że pobyt w szpitalu przypada od pierwszego dnia okresu objętego zaświadczeniem lekarskim przez okres odpowiedni do liczby dni pobytu w szpitalu podanej w polu 11 druku ZUS ZLA (od 12 stycznia 2011 r. będzie to pole 15 zmienionego druku ZUS ZLA). Jeśli jednak za okres pobytu w szpitalu pracownik ma jeszcze prawo do wynagrodzenia za czas choroby, należy mu je wypłacić w wysokości 80% lub 100% podstawy jego wymiaru także za okres pobytu w szpitalu. W takim przypadku wynagrodzenie nie podlega obniżeniu. Jeżeli zatem pracownik przebywał w szpitalu i za część okresu orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a za część do zasiłku chorobowego, to obniżenie do 70% podstawy wymiaru dotyczy tylko okresu, za który przysługuje zasiłek chorobowy.
Powyższe zasady nie dotyczą jednak zasiłku chorobowego wypłacanego z ubezpieczenia wypadkowego. Za okres niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia chorobowego (finansowanego przez pracodawcę), lecz ma prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego. Prawo do zasiłku chorobowego z tytułu wypadku przy pracy przysługuje niezależnie od okresu podlegania ubezpieczeniu wypadkowemu (tj. od pierwszego dnia tego ubezpieczenia) i w wysokości 100% podstawy wymiaru za cały okres (art. 9 ustawy wypadkowej).
WAŻNE!
Zasiłek chorobowy z tytułu wypadku przy pracy nie ulega obniżeniu do 70% podstawy wymiaru zasiłku za okres pobytu w szpitalu.
Podstawę wymiaru zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego stanowi kwota będąca podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe, po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne potrącone z wynagrodzenia pracownika. W tym przypadku stosuje się odpowiednio zasady określone w rozdziale 8 ustawy zasiłkowej. Zatem podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy ustalać na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż rok, podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia (art. 36 ustawy zasiłkowej).
Dla pracownika, który wskutek wypadku przy pracy jest niezdolny do pracy od 12 listopada 2010 r., podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy ustalić na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za okres od listopada 2009 r. do października 2010 r. Zasiłek ten należy wypłacić w wysokości 100% podstawy wymiaru za cały okres niezdolności do pracy, tj. od 12 listopada do 10 grudnia 2010 r.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku należy pamiętać, że podstawy wymiaru zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego przysługującego u tego samego pracodawcy nie oblicza się na nowo, jeżeli w pobieraniu zasiłków – bez względu na ich rodzaj – nie było przerwy lub przerwa trwała krócej niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy zasiłkowej). Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie także w przypadku:
- gdy przed przerwą w niezdolności do pracy pracownik pobierał zasiłek z ubezpieczenia chorobowego (lub wynagrodzenie chorobowe), a po przerwie zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego,
- nieprzerwanych okresów pobierania zasiłku z ubezpieczenia chorobowego (lub wynagrodzenia chorobowego) oraz zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego.
Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego ulega obniżeniu o 25% w razie dostarczenia zaświadczenia lekarskiego po upływie 7 dni od daty jego otrzymania. Zasiłek podlega obniżeniu za okres od 8. dnia niezdolności do pracy określonej na zwolnieniu lekarskim do dnia dostarczenia zwolnienia włącznie (art. 7 ustawy wypadkowej w zw. z art. 62 ust. 3 ustawy zasiłkowej).
Podstawa prawna
- art. 6–26 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.),
- art. 7, art. 36–52, art. 62 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 65, poz. 741 ze zm.),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 1 października 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 189, poz. 1270).