Jeżeli pracownik został odsunięty od pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo choroby zakaźnej i nie podjął zaproponowanej mu innej pracy po przeszkoleniu, to nie ma prawa do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy.
UZASADNIENIE
Wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy przysługują pracownikowi, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby (art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Tak samo jak niezdolność do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania dotychczasowej pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy zasiłkowej).
Jeżeli pracownik podejrzany o nosicielstwo choroby zakaźnej zajmuje stanowisko pracy polegające na kontakcie z innymi osobami (np. nauczyciel w szkole) albo bezpośrednim kontakcie z żywnością (np. praca w kuchni restauracji), z powodu ewentualnego zarażenia większej liczby osób pracodawca ma obowiązek odsunąć pracownika od wykonywania pracy na tym stanowisku.
W przypadku podejrzenia o nosicielstwo choroby zakaźnej podstawą wypłaty wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego jest decyzja inspektora sanitarnego (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy zasiłkowej).
WAŻNE!
Wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi, u którego wykryto podejrzenie choroby zakaźnej, na podstawie decyzji inspektora sanitarnego.
Osobą podejrzaną o chorobę zakaźną jest osoba, u której występują objawy kliniczne lub odchylenia od stanu prawidłowego w badaniach dodatkowych, mogące wskazywać na chorobę zakaźną (art. 2 pkt 20 ustawy o chorobach zakaźnych).
Decyzję w sprawie podejrzenia lub rozpoznania choroby zakaźnej wydaje państwowy inspektor sanitarny (art. 33 ust. 1 ustawy o chorobach zakaźnych). Państwowy inspektor sanitarny może również w decyzji nakazać osobie podejrzanej o chorobę zakaźną lub o zakażenie wstrzymanie się od wykonywania pracy. Decyzję państwowego inspektora sanitarnego należy wykonać natychmiast (art. 33 ust. 3 ustawy o chorobach zakaźnych). Ma to na celu zapobieżenie dalszemu szerzeniu się choroby zakaźnej.
Jeżeli państwowy inspektor sanitarny wyda decyzję o stwierdzeniu lub podejrzeniu choroby zakaźnej, pracodawca odsuwa pracownika od wykonywania obowiązków i wypłaca mu wynagrodzenie za czas choroby, a następnie zasiłek chorobowy. Wysokość wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego wynosi 80% podstawy wymiaru, a zasiłku chorobowego za czas pobytu w szpitalu 70% podstawy wymiaru (art. 11 ust. 1 i ust. 1a ustawy zasiłkowej oraz art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy).
PRZYKŁAD
U pracownicy zatrudnionej w przedszkolu stwierdzono chorobę zakaźną. Ponieważ nie było możliwości skierowania pracownicy do innej pracy w przedszkolu, to na podstawie decyzji państwowego inspektora sanitarnego została zwolniona z wykonywania pracy. Przez okres podejrzenia, a następnie rozpoznania choroby zakaźnej i jej leczenia pracownica otrzymała wynagrodzenie chorobowe za 33 dni, a następnie zasiłek chorobowy. Od dnia rozpoznania choroby zakaźnej i podjęcia leczenia pracownica ma prawo do świadczeń na podstawie zwolnienia lekarskiego. Natomiast za okres od dnia wydania decyzji przez państwowego inspektora sanitarnego do dnia rozpoznania choroby pracownica ma prawo do świadczeń na podstawie decyzji państwowego inspektora sanitarnego.
Mimo wydania przez państwowego inspektora sanitarnego decyzji o podejrzeniu choroby zakaźnej prawo do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy nie przysługuje, jeżeli pracownik nie wyraził zgody na zmianę stanowiska zaproponowanego przez pracodawcę. Inna praca powinna być zgodna z kwalifikacjami pracownika albo powinna to być inna praca po uprzednim przeszkoleniu pracownika (art. 14 ustawy zasiłkowej). Chodzi przede wszystkim o inną pracę niezabronioną dla osób z tym schorzeniem, która będzie odpowiadała posiadanym przez pracownika kwalifikacjom.
WAŻNE!
Pracownik, który odmówi przyjęcia innej propozycji pracodawcy zgodnej z jego kwalifikacjami albo wykonywania innej pracy po przeszkoleniu, nie ma prawa do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego mimo decyzji państwowego inspektora sanitarnego.
PRZYKŁAD
Pracownik jest analitykiem w banku. Rozpoznano u niego objawy i podejrzenie choroby zakaźnej. Do czasu ustalenia, czy pracownik jest chory, inspektor sanitarny nakazał odizolowanie pracownika od innych pracowników zespołu. Pracodawca wykonał polecenie państwowego inspektora sanitarnego. Równocześnie zapewnił pracownikowi komputer służbowy, dostęp do Internetu z oprogramowaniem do bazy danych, na podstawie których pracownik przygotowuje analizy. Praca, którą wykonuje pracownik, jest możliwa do wykonania poza siedzibą banku, dlatego do czasu ustalenia, czy pracownik jest chory, nie ma on prawa do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego. Pracownik ma możliwość wykonywania swoich obowiązków nie narażając innych pracowników na zakażenie. Jeżeli odmówi wykonywania pracy, to nie ma prawa ani do wynagrodzenia za pracę, ani do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy.
Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy nie przysługują również pracownikowi, któremu pracodawca zaproponuje pracę innego rodzaju po wcześniejszym przekwalifikowaniu zawodowym. W tej sytuacji wszystkie koszty związane ze szkoleniem i przygotowaniem dla pracownika stanowiska pracy pokrywa pracodawca.
Podstawa prawna
- art. 92 Kodeksu pracy,
- art. 6, art. 14 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.),
- art. 2 pkt 20, art. 27, art. 33 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. Nr 234, poz. 1570 ze zm.).