Główne założenia reformy z 1999 r. polegające na zastąpieniu systemu o zdefiniowanym świadczeniu systemem o zdefiniowanej składce zostały zachowane. Jednak wprowadzone wówczas OFE (II filar) okazały się bardzo kosztowną i nieefektywną częścią systemu emerytalnego, która wymagała gruntownej przebudowy.
Sprawdź, co Ci się bardziej opłaca – ZUS czy OFE? Kup poradnik z opiniami ekspertów!
Dlatego w ramach reformy z 2013 r. z OFE do ZUS przeniesione zostały obligacje skarbowe (tzw. likwidacja części obligacyjnej OFE) i wprowadzona została dobrowolność udziału w OFE. Dodatkowo obniżone zostały opłaty pobierane przez PTE (instytucje finansowe zarządzające OFE), a także wprowadzony został, tzw. suwak bezpieczeństwa.
Zobacz również serwis: Emerytury i renty
Likwidacja części obligacyjnej
Do końca ubiegłego roku ponad połowa składki emerytalnej, która trafiała do OFE, przeznaczona była na zakup obligacji. Z punktu widzenia procesów gospodarczych, tworzyło to „jałowy” obieg pieniądza. Co to znaczy? Państwo musiało zaciągnąć dług, aby przekazać do OFE środki, za które OFE, po odliczeniu prowizji, kupowało ten zaciągnięty dług w postaci obligacji skarbowych. Jedynym efektem tego obiegu był wyższy poziom deficytu budżetowego i wyższy dług publiczny. Dlatego, z inicjatywy rządu, zlikwidowano tzw. część obligacyjną OFE. Obligacje z OFE zostały przeniesione do ZUS, a ich wartość zapisana na indywidualnych subkontach ubezpieczonych. Nikt nie stracił nawet złotówki! Następnie obligacje zostały umorzone, dzięki czemu spadł dług publiczny, a w konsekwencji koszty jego obsługi.
Zmiany, które weszły w życie pozwoliły na obniżenie długu publicznego o ok. 7,6 pkt. proc. PKB. Równolegle rząd wprowadził stabilizującą regułę wydatkową i w jej ramach obniżył progi ostrożnościowe długu publicznego, co pozwoli na jego stabilizację na niskim poziomie i gwarancję, że pieniądze z OFE nie zostaną „przejedzone”.
Dobrowolność udziału w OFE
Wszyscy obecni członkowie OFE będą mogli, w ciągu 4 miesięcy ( od 1 kwietnia 2014 r. do 31 lipca 2014 r.), podjąć decyzję w sprawie przyszłej składki emerytalnej. Członkowie OFE zdecydują, czy chcą, aby ich składka w całości trafiała do ZUS: na indywidualne konto w I filarze (ok. 60% składki) i na subkonto (ok. 40% składki), czy w większości do ZUS (85% składki), a w części do OFE (15% składki).
Polecamy także: ZUS czy OFE - wybór od 1 kwietnia do 31 lipca
Obniżenie opłat pobieranych przez PTE
Od początku funkcjonowania OFE pobrały od swoich członków prawie 19 miliardów złotych prowizji. Początkowo ustawa nie określała górnego limitu opłaty od składki, dlatego niektóre OFE pobierały nawet 10% składki emerytalnej jako opłatę, tak więc na emeryturę odkładaliśmy tylko 90% składki, która trafiała do OFE. Dopiero w 2004 r. został wprowadzony przepis , który ustawowo ograniczył wysokość opłaty pobieranej przez OFE do maksymalnie 7% składki emerytalnej. Obecny rząd obniżył ten limit do 3,5% w 2009 roku, a od początku 2014 r. górny limit wynosi 1,75%.
„Suwak bezpieczeństwa”
„Suwak bezpieczeństwa” zakłada, że 10 lat przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego środki zgromadzone na koncie członka OFE będą stopniowo przekazywane każdego miesiąca do ZUS i zapisywane na indywidualnym subkoncie ubezpieczonego. Wprowadzenie „suwaka” ma chronić przed tzw. ryzykiem złej daty, czyli silnym załamaniem się kursów rynkowych w roku przejścia na emeryturę, co przełożyłoby się na obniżenie kapitału emerytalnego, a w konsekwencji na niższe świadczenie emerytalne. Suwak bezpieczeństwa będzie dotyczył zarówno osób, które zdecydowały się przenieść część przyszłej składki do ZUS, jak i tych, które chcą pozostawić ją w OFE. Dzięki stopniowemu przenoszeniu, w momencie przejścia na emeryturę, wszystkie środki będą w ZUS, który będzie nam wypłacał jedną, dożywotnią, każdego roku waloryzowaną emeryturę. Zarówno środki gromadzone w OFE, jak i na subkoncie w ZUS podlegają dziedziczeniu.
Zadaj pytanie: Forum Kadry
Źródło: emerytura.gov.pl