Komu przysługuje
Zgodnie z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych z dnia 17 grudnia 1998 r. dodatek pielęgnacyjny przysługuje wyłącznie osobom, które są uprawnione do świadczeń emerytalno-rentowych i dodatkowo spełniają jeden z poniższych warunków:
- ukończyły 75 lat,
- nie ukończyły 75 lat, jednakże zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji (orzeczenie takie wydaje lekarz orzecznik ZUS).
Do przyznania dodatku, niezbędne jest zatem łączne wystąpienie: całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Wyjaśnienia wymaga czym jest całkowita niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji. Przez całkowitą niezdolność do pracy należy rozumieć niezdolność do jakiejkolwiek pracy. Z kolei niezdolność do samodzielnej egzystencji to naruszenie sprawności organizmu, które powoduje konieczność długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, np. mycie, ubieranie się, jedzenie posiłków, nabywanie żywności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 kwietnia 2000 r. sygn. akt III Aua 190/00).
Wysokość dodatku pielęgnacyjnego
W związku z waloryzacją świadczeń emerytalnych, dodatek ten co roku ulega podwyższeniu. Zmiana ta następuje 1 marca każdego roku.
Od 1 marca 2020 r. dodatek pielęgnacyjny wynosi 229,91 zł. Wysokość ta będzie obowiązywała do 28 lutego 2021 r. Dla porównania dodatek w 2019 r. wynosił 222,01 zł.
Dodatek pielęgnacyjny dla inwalidy wojennego całkowicie niezdolnego do pracy i samodzielnej egzystencji od 1 marca 2020 r. wynosi 334,87 zł.
Dodatek pielęgnacyjny jest wolny od podatku dochodowego i nie podlega egzekucji sądowej oraz administracyjnej.
Komu nie przysługuje dodatek
Dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury, jeśli przebywa z zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym.
Wyjątkiem jest, gdy emeryt przebywa poza powyższymi placówkami przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu – wtedy dodatek przysługuje.
Dodatek z urzędu i na wniosek
Osoba, która ukończyła 75 lat, jest automatycznie uprawniona do otrzymania dodatku z ZUS. Oznacza to, że taka osoba ma prawo do dodatku pielęgnacyjnego bez potrzeby składania wniosku.
Z kolei w przypadku, gdy osoba nie ukończyła 75 lat a została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest wyłącznie na wniosek zainteresowanego. Do wniosku należy dołączyć orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (komisji lekarskiej ZUS), ustalającego całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji.
Polecamy: PODATKI 2020
Dodatek a zasiłek pielęgnacyjny
Często dodatek pielęgnacyjny i zasiłek pielęgnacyjny są ze sobą mylone, podczas gdy są to dwa różne świadczenia.
Zasiłek pielęgnacyjny jest to świadczenie rodzinne przyznawane w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Przysługuje on niepełnosprawnemu dziecku, osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, ale tylko wówczas, gdy niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia a także osobie, która ukończyła 75 lat.
Co ważne, osoba, która otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny, nie otrzyma dodatku pielęgnacyjnego.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.