W styczniu br. wypowiedzieliśmy pracownikowi umowę o pracę z przyczyn niedotyczących pracodawcy. Okres wypowiedzenia powinien upłynąć 30 kwietnia 2013 r. Na początku marca pracownik zwrócił się do nas z pismem o wcześniejsze rozwiązanie umowy, tj. 31 marca 2013 r., na co otrzymał zgodę. Czy za skrócony okres wypowiedzenia powinniśmy wypłacić mu odszkodowanie? Za ile dni urlopu należy wypłacić pracownikowi ekwiwalent za urlop (pracownik ma prawo do 26 dni i nie wykorzystał w tym roku ani jednego dnia urlopu) i jaki termin rozwiązania umowy o pracę podać w świadectwie pracy?
Pracownikowi nie należy się odszkodowanie, ale powinni Państwo wypłacić mu ekwiwalent pieniężny za 7 dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Umowa z pracownikiem rozwiąże się 31 marca br. i taką datę należy podać w świadectwie pracy.
W przedstawionej sytuacji umowa została wypowiedziana w styczniu, a zatem powinna rozwiązać się po upływie 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływa 30 kwietnia 2013 r. Na wniosek pracownika strony ustaliły jednak wcześniejszy termin rozwiązania umowy, tj. 31 marca 2013 r. Pozwala na to art. 36 § 6 Kodeksu pracy, zgodnie z którym strony mogą po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich ustalić wcześniejszy termin rozwiązania umowy. Takie ustalenie nie zmienia jednak trybu rozwiązania umowy o pracę. W tym przypadku pracownikowi nie przysługuje odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia, tj. za kwiecień.
W świadectwie pracy pracodawca powinien podać termin rozwiązania umowy, tj. 31 marca 2013 r., i wypłacić ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za 3 miesiące 2013 r., czyli za 7 dni (3/12 z 26 dni = 6,5 dnia po zaokrągleniu 7 dni).
Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony uzależniony jest od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata (art. 36 § 1 Kodeksu pracy).
Podstawa prawna:
- art. 36 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94; ost.zm. Dz.U. z 2013 r. poz. 2.