W prawie pracy
Ustawa o promocji zatrudnienia przewiduje zwolnienia monitorowane. Pracodawcy, którzy zwalniają w ciągu 3 miesięcy przynajmniej 50 pracowników, muszą uzgodnić z powiatowym urzędem pracy właściwym dla siedziby pracodawcy zakres i sposoby pomocy dla zwalnianych pracowników, również dla pracowników niepełnosprawnych. Uzgodnienia te powinny być opracowane w formie programu zwolnień. Program jest kierowany do pracowników przewidzianych zwolnieniami lub będących w trakcie wypowiedzenia i powinien być stosowany w okresie 6 miesięcy po rozwiązaniu stosunku pracy lub stosunku służbowego. Przedmiotem uzgodnień powinny być objęte w szczególności:
- oferowanie pośrednictwa pracy,
- prowadzenie poradnictwa zawodowego,
- prowadzenie szkoleń.
Zwolnienia monitorowane to program pomocy zwalnianym pracownikom, nakierowany na ułatwienie im znalezienia się w nowej sytuacji zawodowej i życiowej. Program pomaga w przystosowaniu do wymagań współczesnego rynku pracy oraz wspiera w poszukiwaniu nowego miejsca pracy. Ma zastosowanie przy zwolnieniach z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
Pracodawca powinien podać pracownikom informacje o wdrożeniu programu. Informacje te muszą zostać przekazane w odpowiednim terminie po podjęciu przez pracodawcę decyzji o zwolnieniach i rozpoczęciu negocjacji ze związkami zawodowymi. Powinny wskazywać wszystkie przyczyny redukcji w firmie oraz być podane w sposób zrozumiały dla pracowników.
Outplacement może być indywidualny (prowadzony dla konkretnej, wybranej osoby) bądź grupowy (dla określonych grup zawodowych zwalnianych w firmie). Pracodawca może sam prowadzić takie działania lub skorzystać z wyspecjalizowanej w tym celu firmy zewnętrznej. W zależności od polityki firmy, możliwości organizacyjnych i finansowych pracodawca może prowadzić różne formy wsparcia zwalnianych pracowników.
Dołącz do nas na Facebooku!