W tym przypadku umowa o pracę może zostać rozwiązana za pomocą wypowiedzenia, porozumienia stron bądź w trybie zwolnienia bez wypowiedzenia (zwolnienie dyscyplinarne). Termin rozwiązania umowy zależy od sposobu rozwiązania umowy. Jeżeli umowa rozwiązała się na mocy porozumienia stron, wtedy datą rozwiązania jest data ustalona w porozumieniu. W przypadku rozwiązania umowy za pomocą wypowiedzenia datą rozwiązania stosunku pracy jest data upływu okresu wypowiedzenia. Natomiast w przypadku zwolnienia dyscyplinarnego o dacie rozwiązania umowy zadecyduje dzień doręczenia pracownikowi pisma rozwiązującego stosunek pracy (data, z którą pokwitowano oświadczenie lub przesyłkę pocztową zawierającą oświadczenie) lub ostatni dzień upływu terminu awizowania przesyłki pocztowej zawierającej oświadczenie, w przypadku gdy adresat nie odbierze przesyłki.
W praktyce najczęściej w takich przypadkach stosowane jest zwolnienie dyscyplinarne za nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pracy. Pracodawca rozwiązuje umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika z uwagi na dopuszczenie się przez niego ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.). Zawarta umowa o pracę powoduje pewne zobowiązania dla obu stron stosunku pracy. Pracownik ma m.in. obowiązek stawiać się w miejscu pracy. Jego nieusprawiedliwiona nieobecność stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, co daje podstawę do zwolnienia w trybie natychmiastowym.
Pracodawca przed rozwiązaniem umowy powinien udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w wymiarze obliczonym proporcjonalnie do okresu przepracowanego. W przypadku nieudzielania przysługującego urlopu pracodawca musi wypłacić pracownikowi ekwiwalent za niewykorzystany urlop. W razie niewykorzystania przez pracownika przysługującego mu urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny (art. 171 § 1 k.p.).