Państwa pracownicy przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 albo 8 dni (zależnie od stażu pracy) na cały rok kalendarzowy. W przeliczeniu na godziny jest to 45 godzin i 30 minut (przy 6 dniach urlopu) albo 60 godzin i 40 minut (przy 8 dniach urlopu).
Wymiar urlopu wypoczynkowego dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, z uwzględnieniem wymiaru urlopu obowiązującego tego pracownika przy zatrudnieniu na pełny etat. Wymiar urlopu przysługującego pracownikowi zatrudnionemu na pełny etat – 20 albo 26 dni – uzależniony jest tylko od stażu pracy. Jeżeli pracownik ma staż urlopowy krótszy niż 10 lat, przysługuje mu 20 dni urlopu. W przypadku gdy pracownik ma staż urlopowy wynoszący co najmniej 10 lat, ma prawo do 26 dni urlopu. Przy obliczaniu wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy należy pamiętać, że niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia (art. 154 § 2 Kodeksu pracy).
WAŻNE!
Przy obliczaniu urlopu wypoczynkowego niepełnoetatowca wymiar urlopu wypoczynkowego zaokrąglamy w górę do pełnych dni.
Jeżeli Państwa pracownica jest zatrudniona w wymiarze 0,3 etatu, to wymiar urlopu wypoczynkowego, przysługującego jej na cały rok kalendarzowy, wynosi 6 albo 8 dni, zależnie od jej stażu pracy. Wynika to z następujących obliczeń:
- 0,3 x 20 dni = 6 dni urlopu (jeżeli pracownica jest zatrudniona krócej niż 10 lat),
- 0,3 x 26 dni = 7,8 dnia, co należy zaokrąglić w górę do 8 dni urlopu (jeżeli pracownica jest zatrudniona co najmniej 10 lat).
Taki sposób ustalania wymiaru urlopu wypoczynkowego pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy dotyczy zarówno pracownika, który podjął pierwszą w swoim życiu pracę w ramach stosunku pracy, jak i pracownika, dla którego jest to urlop wypoczynkowy w kolejnym roku pracy.
PRZYKŁAD
Pracownik podjął po raz pierwszy pracę w ramach stosunku pracy – na 0,3 etatu. Jego norma czasu pracy wynosi 8 godzin. Wymiar przysługującego mu urlopu wypoczynkowego – na cały rok kalendarzowy – wynosi 6 dni. Taki pracownik nabywa – w pierwszym kalendarzowym roku pracy – prawo do urlopu w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Zatem z upływem każdego miesiąca pracy nabywa on prawo do 1/12 x 6 dni urlopu, co daje 1/2 dnia urlopu, tj. 4 godziny.
Nie ma przy tym podstaw prawnych, aby zaokrąglać wymiar tego urlopu w górę do pełnych dni kalendarzowych.
Natomiast, jeżeli byłby to dla pracownika kolejny kalendarzowy rok pracy, to miałby on prawo do urlopu w wymiarze:
- całych 6 dni – gdyby pozostawał w zatrudnieniu przez cały rok kalendarzowy albo
- części z tych 6 dni – gdyby pozostawał w zatrudnieniu tylko przez część roku. Wówczas wymiar przysługującego mu urlopu wypoczynkowego byłby ustalany proporcjonalnie do okresu pozostawania w zatrudnieniu w danym roku (1/12 za każdy miesiąc), przy czym tu także niepełny dzień urlopu należy zaokrąglić w górę do pełnego dnia.
Przy udzielaniu pracownikowi tak ustalonego urlopu wypoczynkowego znaczenie ma obowiązująca go norma czasu pracy. W przypadku udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego pracodawca powinien go przeliczyć na godziny (art. 1542 § 1 Kodeksu pracy) zgodnie z zasadą, że przy udzielaniu urlopu 1 dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy. Dotyczy to tych pracowników, których obowiązuje 8-godzinna dobowa norma czasu pracy. Natomiast, jeżeli dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa, to wówczas 1 dzień urlopu odpowiada tej niższej normie, np. 7 godzinom i 35 minutom, tak jak w przypadku Państwa pracownicy.
PRZYKŁAD
Dwie pielęgniarki, zatrudnione w wymiarze 0,3 etatu, obowiązuje dobowa norma czasu pracy wynosząca 7 godzin i 35 minut. Wymiar urlopu wypoczynkowego jednej pielęgniarki wynosi 6 dni (ma ona prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego), a drugiej pielęgniarki 8 dni (ma ona prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego).
Te 6 albo 8 dni urlopu w przeliczeniu na godziny, to odpowiednio – 45 godzin i 30 minut albo 60 godzin i 40 minut. Wynika to z następujących obliczeń:
- 6 dni urlopu x 7 godzin i 35 minut = 42 godziny (6 dni x 7 godzin) i 210 minut (6 dni x 35 minut); 210 minut to 3 godziny i 30 minut, czyli w sumie pracownica ma prawo do 45 godzin i 30 minut urlopu wypoczynkowego;
- 8 dni urlopu x 7 godzin i 35 minut = 56 godzin (8 dni x 7 godzin) i 280 minut (8 dni x 35 minut); 280 minut to 4 godziny i 40 minut, czyli w sumie pracownica ma prawo do 60 godzin i 40 minut urlopu wypoczynkowego.
Przysługujący Państwa pracownicy urlop w wymiarze 45 godzin i 30 minut albo 60 godzin i 40 minut to pula godzin urlopu wypoczynkowego do wykorzystania na cały rok kalendarzowy.
Gdy pracownik korzysta z urlopu w danym dniu, to pracodawca powinien pomniejszyć tę pulę o taką liczbę godzin, jaką pracownik ma do przepracowania w tym dniu, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy – i tak aż do wyczerpania przysługującego pracownikowi wymiaru urlopu.
W przypadku pracowników zatrudnionych na część etatu dość powszechne jest to, że w końcu pozostaje im do wykorzystania taka liczba godzin urlopu, która nie obejmuje już pełnego wymiaru czasu pracy w dniu dla nich roboczym. Wówczas można udzielić pracownikowi urlopu tylko na część dnia pracy (art. 1542 § 4 Kodeksu pracy).
PRZYKŁAD
Pracownika zatrudnionego na 0,3 etatu, obowiązuje norma czasu pracy 7 godzin i 35 minut. Ma on prawo do 8 dni urlopu, co odpowiada 60 godzinom i 40 minutom. Pracownik pracuje 2 dni w tygodniu – w poniedziałek (przez 7 godzin i 35 minut) i we wtorek (przez 3 godziny i 49 minut). Poszedł on na urlop wypoczynkowy na 5 tygodni. Wykorzystał zatem 57 godzin urlopu wypoczynkowego (11 godzin i 24 minuty x 5 tygodni). Pozostały mu jeszcze do wykorzystania 3 godziny i 40 minut urlopu. Nie może on zatem skorzystać z pełnego dnia urlopu wypoczynkowego. Może wziąć urlop na cały wtorek i 9 minut urlopu w poniedziałek. Może także wykorzystać pozostałe mu 3 godziny i 40 minut urlopu w poniedziałek. Wówczas w tym dniu będzie miał do przepracowania 3 godziny i 55 minut.
Podstawa prawna:
- art. 153, art. 154 § 1 i § 2, art. 1542 Kodeksu pracy,
- art. 93 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654 ze zm.).