RADA
Wskazana sytuacja może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. To, że nie doprowadziła do powstania straty po stronie pracodawcy, nie ma tutaj decydującego znaczenia. Pracownik podjął działanie, do którego był nieupoważniony, powodując potencjalną możliwość utraty dobrego imienia przez pracodawcę.
UZASADNIENIE
W przedstawionej sytuacji pracownik świadomie przekroczył swoje uprawnienia określone przez pracodawcę, który jest organizatorem pracy pracowników. Zdając sobie sprawę z tego, że takiej informacji nie może udzielać, poinformował jednak - i do tego błędnie - klienta firmy o terminie dostawy. Państwa kontrahent mógł zakładać, że osoba wykonująca pracę w lokalu przedsiębiorstwa (w tym przypadku pracownik danej firmy) jest upoważniona do składania oświadczeń w imieniu pracodawcy, skoro składa takie oświadczenia w formie pisemnej. Takie domniemanie wynika także z przepisów prawa cywilnego (art. 97 Kodeksy cywilnego). Mógł też domniemywać, że przekazane przez pracownika informacje są zgodne ze stanem faktycznym.
To, że wyjaśnili Państwo zaistniałą sytuację, nie zmienia oceny postępowania pracownika. Podejmując to działanie (składając oświadczenie) naraził pracodawcę, jeśli nie na konsekwencje finansowe niewypełnienia zobowiązania, to co najmniej na utratę dobrego imienia czy stratę klienta firmy.
Sąd Najwyższy w wyroku z 3 sierpnia 2007 r. (I PK 79/2007, M.P.Pr. 2007/12/651) wskazał, że przyczyny wypowiedzenia nie muszą charakteryzować się znaczną wagą ani powodować szkód po stronie pracodawcy. Nie jest też wymagane udowodnienie zawinionego działania pracownika. Ważne stwierdzenie znajduje się w treści uzasadnienia tego wyroku: „Pracodawca kierujący pracą pracownika jest władny ustalić sposób postępowania w zakresie sporządzania i podpisywania pism i dokumentów. Niedostosowanie się do tych zasad stanowi wystarczającą przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę.”
Przy ocenie działania pracownika nie musimy zatem kierować się tylko powstaniem szkody czy nawet tym, czy dane działanie potencjalnie mogło doprowadzić do powstania szkody. Do uzasadnienia wypowiedzenia wystarczające będzie już to, że pracownik nie podporządkował się ustaleniom pracodawcy i przekroczył swoje uprawnienia ustalone przez pracodawcę.
WAŻNE!
Wypowiedzenie pracownikowi umowy zawartej na czas nieokreślony pracodawca musi uzasadnić.
W piśmie o wypowiedzeniu umowy należy podać przyczynę uzasadniającą taką decyzję. Nie oznacza to, że uzasadnienie musi opierać się na dużych przewinieniach pracownika czy na bardzo poważnych powodach dotyczących pracodawcy. Ważne, by przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista, konkretna i przedstawiona w jasny sposób.
• art. 30 § 1 pkt 2, § 4 Kodeksu pracy,
• art. 97 Kodeksu cywilnego.
Marek Rotkiewicz
specjalista ds. zatrudnienia