Ustalając wykaz prac, które muszą być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, pracodawca powinien kierować się bezpieczeństwem pracowników. Wybierając takie stanowiska, powinien m. in. przeprowadzić dogłębną analizą zagrożeń na poszczególnych stanowiskach pracy, dokonaną w ramach prac nad oceną i dokumentowaniem ryzyka zawodowego związanego z poszczególnymi rodzajami prac.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby prace, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, były wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji. Wskazany przez ustawodawcę cel zapewnienia asekuracji przy wykonywaniu prac w warunkach wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego sugeruje, że mogą być to prace wykonywane nie tylko w warunkach bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia pracowników.
Ustalenie zakładowego katalogu prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, pracodawca powinien poprzedzić:
- analizą występujących w zakładzie czynników oraz procesów pracy stwarzających szczególne zagrożenie dla zdrowia lub życia;
- dogłębną analizą zagrożeń na poszczególnych stanowiskach pracy dokonaną w ramach prac nad oceną i dokumentowaniem ryzyka zawodowego związanego z poszczególnymi rodzajami prac;
- ustaleniem i wdrożeniem stosowania niezbędnych środków profilaktycznych zmniejszających ryzyko zawodowe;
- informowaniem pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz zasadami ochrony przed zagrożeniami.
Zakładowy katalog prac wykonywanych przez co najmniej dwie osoby powinien uwzględniać (odpowiednio do wykonywanych w zakładzie prac) określone przepisami szczególnymi rodzaje prac, które powinny być wykonywane w zespole co najmniej dwuosobowym, np. prace związane z:
- pobieraniem z magazynu cyjanków i innych substancji bardzo toksycznych lub toksycznych stosowanych w procesie galwanotechnicznym;
- ładowaniem materiałów hutniczych do wanien w pomieszczeniach, w których prowadzony jest proces wytrawiania materiałów hutniczych;
- malowaniem zbiorników i pomieszczeń trudno dostępnych, z wyjątkiem drobnych prac malarskich (poprawek, uzupełnień) oraz w czasie pracy w pomieszczeniach, w których pracuje tylko jedna osoba;
- prowadzeniem na uwiądzie buhajów poniżej 12. miesiąca życia;
- nadzorowaniem przepędzania stada bydła, koni, owiec lub kóz liczącego powyżej 50 sztuk;
- wykonywaniem robót, w szczególności:
– przy sieci trakcyjnej,
– przy wymianie słupów sieci trakcyjnej,
– na torach tramwajowych czynnych dla ruchu pojazdów, jednakże nie dotyczy prac polegających wyłącznie na kontroli, konserwacji i czyszczeniu rozjazdów, zwrotnic i torowisk tramwajowych,
– na wysokości powyżej 2 m,
– przy urządzeniach energetycznych będących pod napięciem, z wyłączeniem wymiany żarówek i świetlówek w obwodach do 1000 V;
- remontem wewnątrz silosów oraz w innych zamkniętych przestrzeniach, do których wchodzi się przez włazy.
Podstawa prawna:
- art. 220-225 Kodeksu pracy,
- § 20 ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 23 lipca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy procesach galwanotechnicznych (DzU nr 126, poz. 1043),
- § 92 ust. 8, § 98 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 30 maja 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy budowie i przebudowie oraz remoncie jednostek pływających (DzU nr 73, poz. 770 ze zm.),
- § 9 ust. 1 pkt 3, § 14 ust. 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 28 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze zwierząt gospodarskich (DzU nr 118, poz. 1268 ze zm.),
- § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 marca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w komunikacji miejskiej oraz autobusowej komunikacji międzymiastowej (DzU nr 37, poz. 341 ze zm.),
- § 9 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 8 maja 1997 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji olejów roślinnych (DzU nr 48, poz. 316).