Pracodawca ma prawo utworzenia w swoim zakładzie pracy regulaminu premiowania, który jest czym innym niż regulamin pracy czy nawet regulamin wynagradzania. Jeżeli jednak pracodawca już zdecyduje się na taki krok, musi liczyć się z konsekwencjami. Co do zasady taki regulamin nie będzie mógł przestać obowiązywać bez wyraźnego porozumienia z pracownikami. W podobnej sprawie orzekał Sąd Najwyższy.
Pani Anna domagała się od swego pracodawcy wypłaty premii wynikającej z obowiązującego w firmie regulaminu premiowania. Ponieważ pracodawca nie spełnił jej żądania dobrowolnie, wystąpiła do sądu pracy. Jednak pracodawca bronił się twierdząc, że regulamin premiowania nie był częścią zakładowego układu zbiorowego pracy. Nie został bowiem zgłoszony do rejestracji w Państwowej Inspekcji Pracy. A zatem – zdaniem pracodawcy - nie mógł on stanowić podstawy roszczeń pracownicy o wypłatę premii.
Przeczytaj również: O rodzaju umowy decyduje jej treść a nie nazwa
Spór powyższy rozstrzygnął Sąd Najwyższy i stwierdził, że obowiązujący u pracodawcy regulamin premiowania posiadał samoistny, niezależny od układu zbiorowego pracy i od regulaminu wynagradzania byt prawny. Tym samym stanowił dla pracowników odrębne źródło prawa pracy.
Polecamy serwis: Kodeks pracy
Pomimo, że pracodawca nie był zobligowany do wydania takiego regulaminu przez powszechne przepisy prawa pracy, to skoro już zdecydował się na jego stworzenie, był zobowiązany do przestrzegania wszystkich postanowień w nim zawartych. W razie zaś niewykonania tych postanowień pracownicy mieli prawo żądać od pracodawcy wypłaty wynikających z tego aktu świadczeń. Pani Anna miała zatem prawo dochodzić premii określonej w takim regulaminie, szczególnie jeżeli spełniła przesłanki w takim regulaminie wskazane, jak np. określony poziom sprzedaży, czy określona liczba zrealizowanych projektów.