Praca zdalna w KP
Dotychczasowe przepisy dotyczące pracy zdalnej zawiera ustawa covidowa i obowiązują do 3 miesięcy od ustania stanu epidemii. Kodeks pracy zawiera natomiast tylko przepisy dotyczące telepracy. Różni się ona jednak od pracy zdalnej. Więcej na temat tych odmienności przeczytasz w artykule: Praca zdalna a telepraca – czym się różnią? Uzasadnione jest więc wprowadzenie do KP pracy zdalnej. Pandemia COVID-19 pokazała, jakich regulacji brakuje w polskim prawie pracy. Zmiana polega na uelastycznieniu możliwości wykonywania pracy z domu. Telepraca wymaga regularnego świadczenia pracy poza zakładem pracy. Tymczasem praca zdalna dopuszcza incydentalną pracę z domu. W praktyce często stosowano pracę zdalną, ale wciąż brakowało uregulowania prawnego. Stąd proponowane nowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące pracy zdalnej w pełnym wymiarze i pracy zdalnej hybrydowej.
12 dni pracy zdalnej na wniosek pracownika
Nowe przepisy Kodeksu pracy, nad którymi wciąż trwają prace, mają na celu rozpowszechnianie pracy z domu, co pozwala na łączenie życia prywatnego z zawodowym. Taka zmiana oceniania jest szczególnie pozytywnie przez rodziców małych dzieci. Jednym z wprowadzanych rozwiązań dotyczących pracy zdalnej jest 12 dni pracy zdalnej w roku kalendarzowym. To nowe prawo pracowników miałoby pozwalać na okazjonalne korzystanie z home office nawet w przypadku, gdy pracodawca nie ma zamiaru wprowadzać pracy zdalnej w firmie. Pracownik nie będzie musiał podawać przyczyny korzystania z home office. Aby wykorzystać pracę zdalną, będzie trzeba złożyć wniosek do pracodawcy i wskazać w nim konkretny termin. Pracę zdalną będzie można wykonywać w domu bądź innym miejscu, co należy ustalić z pracodawcą.
Proponowane brzmienie art. 6733 KP:
§ 1. Praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie, na wniosek pracownika złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, w wymiarze nieprzekraczającym 12 dni w roku kalendarzowym.
§ 2. Pracodawca powinien w miarę możliwości uwzględnić wniosek pracownika, o którym mowa w § 1.
§ 3. Do pracy zdalnej, o której mowa w § 1, nie stosuje się przepisów art. 6719 – 6724 , art. 6728 oraz art. 6731 § 3.
Przepisy, których nie stosuje się do okazjonalnej pracy zdalnej, dotyczą:
- uzgodnień między stronami pracy zdalnej,
- określenia zasad wykonywania pracy zdalnej,
- rezygnacji z pracy zdalnej w terminie 3 miesięcy,
- odmowy wyrażenia zgody na pracę zdalną,
- obowiązków pracodawcy dotyczących zapewnienia materiałów i narzędzi niezbędnych do pracy, pokrycia kosztów instalacji, konserwacji, eksploatacji sprzętu, pomocy technicznej itp.,
- kontroli pracownika w miejscu wykonywania pracy,
- szkolenia okresowego w przypadku pracownika na stanowisku administracyjno-biurowym, gdy rodzaj przeważającej działalności pracodawcy w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej znajduje się w grupie działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka.
Praca zdalna na wniosek pracownika - od kiedy?
Wiadomo już kiedy najprawdopodobniej wejdą w życie nowe przepisy i będzie można korzystać z 12 dni pracy zdalnej na wniosek pracownika. Wstępnie podawano, iż zmiana KP nastąpi w III kwartale 2021 r. W trakcie konsultacji projektu ustawy padały różne propozycje, np. 1 stycznia 2022 r. Jednak aktualnie planuje się wejście w życie nowych przepisów od 3 miesiąca po upływie stanu epidemii. Ten termin wydaje się uzasadniony, ponieważ ciężko wskazać, kiedy zakończy się pandemia. Z drugiej strony, trzeba dać czas pracodawcom na przygotowanie się do zmian.
Polecamy: Kodeks pracy 2021. Praktyczny komentarz z przykładami
Źródło:
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (UD210)