Pan Darek pracował w spółdzielni mieszkaniowej na stanowisku kierowniczym. Toczyły się przeciwko niemu dwa postępowania karne związane z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych. Również organ kontrolny spółdzielni przeprowadził kontrolę, wykazując poważne uchybienia w obszarze należącym do kompetencji Pana Darka. W związku z tym pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę. Wskazał jako przyczynę utratę zaufania w związku z toczącymi się przeciwko niemu postępowaniami karnymi i ustaleniami organów kontrolnych spółdzielni. Tymczasem jedno postępowanie karne przeciwko pracownikowi zakończyło się umorzeniem z braku dowodów, a drugie - uniewinnieniem. Pan Darek skierował zaś sprawę do sądu pracy, uznając wypowiedzenie za bezzasadne, gdyż utrata zaufania była oparta jedynie na nieprawdziwych okolicznościach, których mu nie udowodniono.
Przeczytaj również: Kiedy pracownik po godzinach pracy wszczyna konflikty?
Sądy I i II instancji przyznały rację Panu Darkowi, jednak Sąd Najwyższy się z nim nie zgodził. Podkreślił, że przyczyną wypowiedzenia umowy nie było samo prowadzenie przeciwko pracownikowi postępowania karnego, ale związana z tym utrata zaufania do Pana Darka. Późniejsze uwolnienie pracownika od zarzutów nie oznacza automatycznie, że wypowiedzenie było bezzasadne. W dniu składania wypowiedzenia toczyły się bowiem przeciwko pracownikowi dwa postępowania karne związane z jego zakresem obowiązków służbowych. W dodatku organy kontrolne spółdzielni również dopatrzyły się nieprawidłowości w postępowaniu pracownika. Zdaniem Sądu Najwyższego nie można zaś wymagać od pracodawcy, aby dalej obdarzał zaufaniem pracownika zajmującego stanowisko kierownicze mimo prowadzenia wobec niego postępowania karnego związanego z jego obowiązkami służbowymi, nawet jeżeli potem został on uniewinniony.
Polecamy serwis: Kodeks pracy
Powyższe oznacza, że samo wszczęcie postępowania karnego przeciwko pracownikowi może stanowić przyczynę rozwiązania umowy o pracę, nie potrzebny jest wydany wyrok skazujący w danej sprawie.