Wynagrodzenie postojowe należy się pracownikowi za czas, kiedy był gotów do pracy, ale nie mógł pracować z przyczyn dotyczących pracodawcy. W jakich sytuacjach pracodawca ma obowiązek zapłacić pracownikom za czas przestoju? Jaka jest wysokość wynagrodzenia postojowego?
Wynagrodzenie postojowe przysługuje pracownikowi za czas przestoju, to jest za czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do wykonywania pracy, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy. Wynagrodzenie postojowe należy się wszystkim pracownikom, to jest osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę – bez względu na to, na jaki czas umowę zawarto (okres próbny, czas określony albo nieokreślony), ani na wymiar czasu pracy pracownika (pełny–niepełny etat).
Wynagrodzenie postojowe za czas przestoju
Kodeks pracy przewiduje dwa warunki, od których łącznego spełnienia uzależnione jest powstanie po stronie pracownika uprawnienia do wynagrodzenia za czas przestoju:
- w czasie przestoju pracownik musi być gotów do wykonywania pracy, to znaczy być gotowy do niezwłocznego podjęcia pracy w razie zakończenia przestoju,
- powodem przestoju muszą być przyczyny dotyczące pracodawcy.
Przyczynami przestoju dotyczącymi pracodawcy mogą być zarówno przyczyny od pracodawcy niezależne (np. awarie, warunki atmosferyczne, zakłócenia organizacyjne, nieszczęśliwe wypadki), jak i przyczyny leżące po stronie pracodawcy (np. wynikające z decyzji podjętych przez pracodawcę).
Wynagrodzenie postojowe nie za każdy przestój
Wynagrodzenie postojowe przysługuje pracownikowi wyłącznie za czas przestoju, który nie został przez niego zawiniony. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie postojowe nie przysługuje.
Wynagrodzenie postojowe w jakiej wysokości
Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie postojowe w wysokości wynikającej z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną.
Jeżeli jednak przy określaniu warunków wynagrodzenia pracownika nie wyodrębniono stawki godzinowej ani miesięcznej, przysługuje mu wynagrodzenie postojowe w wysokości 60 proc. wynagrodzenia. Rozwiązanie to stosuje się do pracowników świadczących pracę np. na akord lub prowizję.
W każdym przypadku wynagrodzenie postojowe nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.
- od 1 stycznia – 3490 zł brutto,
- od 1 lipca – 3600 zł brutto.
Wynagrodzenie postojowe albo inna praca w czasie przestoju
Pracodawca może na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, które nie może być jednak niższe od wynagrodzenia postojowego, które należałoby się za czas przestoju.
Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, którą pracodawca powierzył pracownikowi na czas przestoju.
Wynagrodzenie postojowe za przestój spowodowany złą pogodą
Wynagrodzenie postojowe za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków, jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią.
W razie powierzenia pracownikowi na czas takiego przestoju innej pracy, przysługuje mu wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, chyba że przepisy prawa pracy przewidują stosowanie zasad, zgodnie z którymi wynagrodzenie za powierzoną pracownikowi inną pracę nie może być niższe od wynagrodzenia postojowego, które należałoby się za czas przestoju.