W związku ze zmianami przepisów w zakresie umów terminowych trzeba będzie zmienić umowy o pracę. Pracodawcy, którzy będą zatrudniać pracowników powyżej limitów dotyczących umów na czas określony w przypadkach wskazanych przez przepisy, będą musieli wpisać do umowy o pracę przyczynę, która uzasadnia takie zatrudnienie.
Nowelizacja przepisów Kodeksu pracy wprowadziła zarówno limity w liczbie zawieranych umów o pracę na czas określony, jak i limit czasowy zatrudnienia na podstawie takiej umowy. Począwszy od 22 lutego łączny okres zatrudnienia u tego samego pracodawcy, niezależnie od przerw między zawartymi umowami na czas określony, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba zawieranych umów na czas określony nie może przekraczać trzech (art. 251 § 1 Kodeksu pracy po nowelizacji). Jeżeli łączny okres zatrudnienia na podstawie tak zawartych umów jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, to odpowiednio, od dnia następującego po upływie tego okresu lub od dnia zawarcia czwartej umowy tego rodzaju uważa się, że pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 251 § 3 Kodeksu pracy po nowelizacji).
W przypadku przekształcenia umowy na czas określony w umowę na czas nieokreślony przepisy Kodeksu pracy nie nakładają na pracodawcę obowiązku zmiany umowy o pracę. Taka umowa automatycznie przekształci się w umowę o pracę na czas nieokreślony. Nie ma jednak przeszkód, aby pracodawca poinformował pracownika na piśmie o zmianie rodzaju zawartej umowy o pracę, żeby ten wiedział, na jakich warunkach jest zatrudniony. Kopię przekazanego pracownikowi pisma należy włączyć do części B akt osobowych.
Z pracownicą została zawarta umowa o pracę na czas określony od 1 marca 2016 r. do 28 lutego 2017 r. (12 miesięcy). Po kilkumiesięcznej przerwie w zatrudnieniu z tą samą pracownicą będzie zawarta umowa o pracę na czas określony od 1 maja 2017 r. do 30 kwietnia 2018 r. (12 miesięcy). Niezależnie od przerwy w zatrudnieniu dwie zawarte umowy o pracę na czas określony wejdą do limitu 3 umów oraz łączny okres zatrudnienia na podstawie tych umów zostanie wliczony do limitu 33 miesięcy. Pracodawca będzie mógł zawrzeć z pracownicą jeszcze jedną umowę na czas określony maksymalnie na okres 9 miesięcy. Zawarcie umowy na okres dłuższy bądź zawarcie w trakcie trwania trzeciej umowy aneksu wydłużającego czas jej trwania spowoduje, że po tym okresie umowa przekształci się w umowę na czas nieokreślony.
Czytaj więcej na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych w artykule: „Zmiany w umowach terminowych od 22 lutego 2016 r. – jakie obowiązki mają pracodawcy” >>