Szanowni Państwo,
3 grudnia obchodzimy ustanowiony w 1992 roku przez Organizację Narodów Zjednoczonych Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Jest to doskonała okazja, by rozejrzeć się wokół i zauważyć, że osoby niepełnosprawne są wśród nas. Nasze zabieganie i cywilizacyjny postęp często utrudniają nam dostrzeżenie tej oczywistej prawdy. Z drugiej jednak strony - co może wydawać się paradoksem - jest to dobry przejaw życia społecznego, gdyż osoby niepełnosprawne przestają być traktowane jak ktoś inny, odmienny.
Ostatnie lata wiele zmieniły w podejściu i postrzeganiu osób z niepełnosprawnością. Zmieniło się również samo środowisko osób niepełnosprawnych. Ich otwartość oraz uczestnictwo w życiu społecznym i zawodowym doprowadziły do zmiany postaw społecznych.
Osoby niepełnosprawne pełnią różne role społeczne, odnajdują się na stanowiskach prezesów, dyrektorów, a także w sejmowych ławach. Wciąż jednak ta grupa naszego społeczeństwa potrzebuje wsparcia i pomocy na miarę swoich potrzeb i oczekiwań. Każdy ma bowiem prawo do tego, by być aktywnym obywatelem, aktywnym człowiekiem i jak najpełniej realizować swoje plany oraz marzenia.
Wiedza o problemach osób z niepełnosprawnościami buduje przekonanie o konieczności wyrównywania szans, podejmowania coraz to nowych działań i szukania nowych form ich realizacji. Chciałbym przy tej okazji podziękować organizacjom pozarządowym oraz instytucjom, które podejmują działania na rzecz osób niepełnosprawnych. Mam nadzieję, że tak jak dotąd, będą one wytrwale i z pełnym zaangażowaniem działać na rzecz ich pełnej i suwerennej obecności wśród nas.
W tym ważnym dniu przede wszystkim jednak kieruję serdeczne słowa do wszystkich osób niepełnosprawnych. Życzę, by nie zabrakło Państwu przekonania, że niepełnosprawność nie musi być przyczyną bezradności, samotności i izolacji. Życzę wytrwałości, wiele osobistego szczęścia, pogody ducha i tylko życzliwych ludzi wokół.
Z poważeniem,
Władysław Kosiniak-Kamysz