Ustawa o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym częściowo wejdzie w życie 19 sierpnia 2023 r. Jakie zmiany czekają branżę transportową w związku z uchwaleniem nowego prawa?
- Nowe zasady delegowania kierowców
- Delegowanie kierowcy w systemie informatycznym
- Delegowanie kierowców z wyjątkami
Ustawa o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym stanowi przede wszystkim implementację unijnych dyrektyw dotyczących delegowania kierowców, składających się na tak zwany Pakiet Mobilności. W szczególności wdraża ona dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r. Przepisy ustawy zmieniają ponadto szereg ustaw, w tym ustawę o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, o podatku dochodowym od osób fizycznych, o transporcie drogowym, o czasie pracy kierowców, ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług, o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (SENT) oraz ustawę o tachografach.
Nowe zasady delegowania kierowców
Przepisy nowej ustawy będą miały zastosowanie do przewoźników drogowych, którzy mają siedzibę w innym państwie i kierują tymczasowo kierowcę będącego jego pracownikiem do pracy na terytorium Polski, w związku z realizacją usługi transportu drogowego.
Ustawa określa najważniejsze zasady dotyczące:
- delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz realizacji obowiązków informacyjnych związanych z delegowaniem kierowców;
- kontroli drogowej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- współpracy między Inspekcją Transportu Drogowego oraz Państwową Inspekcją Pracy w zakresie przekazywania informacji związanych z delegowaniem kierowców w transporcie drogowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich dotyczącej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i z tego terytorium;
- postępowania związanego z nakładaniem kar za naruszenie przepisów.
Ustawa o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym została opublikowana w Dzienniku Ustaw 4 sierpnia 2023 r. Większość jej przepisów wejdzie w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia, to jest 19 sierpnia.
Delegowanie kierowcy w systemie informatycznym
Podstawowym obowiązkiem przewoźnika delegującego będzie zgłoszenie kierowcy przez system informatyczny IMI – został wdrożony w ramach Pakietu Mobilności i pozwala na delegowanie kierowców na terenie całej Unii Europejskiej. Zgłoszenia należy dokonać najpóźniej w momencie rozpoczęcia pracy przez delegowanego kierowcę, poprze złożenia odpowiedniego wniosku na elektronicznym formularzu dostępnym w systemie IMI. Pracodawca musi też zapewnić, aby kierowca posiadał określone dokumenty w postaci elektronicznej lub papierowej:
- kopia zgłoszenia oddelegowania,
- listy przewozowe potwierdzające wykonanie usług transportowych na terenie Polski, a także listy przewozowe z których wynika, że możliwe jest wykonanie tego rodzaju, przewozu kabotażowego, zgodnie z przepisami Rozporządzenia UE nr 1072/2009,
- zapisów z tachografu.
Delegowanie kierowców z wyjątkami
Ustawa zawiera też liczne wyłączenia podmiotowe dotyczące rodzaju kierowców do których nie będzie mieć zastosowania (np. delegowanych do pracy w oddziale, zatrudnionych przez agencję pracy tymczasowej, pochodzących z Konfederacji Szwajcarskiej) oraz wyłączenia przedmiotowe w zakresie niektórych rodzajów usług transportowych wykonywanych na terenie Polski (nie stosuje się do tranzytu, przewozu dwustronnego, etc.).
Co istotne, przepisy określają także obowiązki przewoźników z państw poza UE w zakresie delegowania kierowców. Wynika to z faktu, że w art. 1 ust. 10 dyrektywy 2020/1057 wskazano przedsiębiorstwa transportowe mające siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim UE nie mogą być traktowane w sposób bardziej uprzywilejowany niż przedsiębiorstwa mające siedzibę w państwie członkowskim, w tym w trakcie wykonywania przewozów na podstawie umów dwustronnych lub wielostronnych przyznających dostęp do rynku unijnego lub jego części. Dlatego ustawa przewiduje m.in. obowiązek przesłania na żądanie organu przez przewoźnika z państwa trzeciego dokumentacji dotyczącej wynagrodzenia kierowcy oraz warunków jego zatrudnienia (art. 14).