Okres wypoczynku
Jeśli wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracodawca musi mu również zapewnić co najmniej 15-minutową przerwę w czasie pracy. Osobom niepełnosprawnym czy młodocianym pracodawca musi zapewnić dłuższe okresy dobowe i tygodniowe oraz dodatkowe przerwy w pracy.
Ponadto pragmatyki służbowe mogą wskazywać konieczność zachowania dłuższych okresów odpoczynku pracowników.
Polecamy produkt: Prawo Pracy i ZUS
Okres wypoczynku odnosi się także do urlopu wypoczynkowego pracownika. Pracownik nie może zrzec się urlopu wypoczynkowego, gdyż ma on służyć do zregenerowania sił do pracy. Pracodawca powinien zapewnić pracownikowi urlop wypoczynkowy w każdym roku (jeżeli ma do niego prawo). Z urlopu pracownik powinien w miarę możliwości korzystać w sposób nieprzerwany. Pracodawca nie powinien zakłócać pracownikowi wypoczynku. Odwołanie pracownika z urlopu lub jego przesunięcie powinno być wyjątkowe i powinno spełniać warunki wskazane w Kodeksie pracy (lub innych przepisach służbowych).
Co do zasady, pracownikowi przysługuje w roku kalendarzowym urlop wypoczynkowy w wymiarze 20 dni (przy zatrudnieniu krótszym niż 10 lat) bądź 26 dni (jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat). Pragmatyki służbowe oraz przepisy dotyczące pracowników niepełnosprawnych mogą wskazywać prawo do dodatkowego urlopu. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takiej sytuacji jedna część wypoczynku powinna trwać nie krócej niż 14 dni (kolejnych kalendarzowych).
Pracodawca odpowiada za nieprawidłowości dotyczące niezapewnienia pracownikowi odpowiednich okresów odpoczynku (naruszanie przepisów o czasie pracy) oraz za nieudzielanie urlopów wypoczynkowych bądź obniżanie wymiaru urlopu. Takie zachowania pracodawcy są wykroczeniem przeciw prawom pracownika zagrożonym grzywną od 1 tys. zł do 30 tys. zł.