Praca sezonowa – to praca wykonywana przez część roku, związana z określonym sezonem, tj. z właściwą porą roku, w szczególności z warunkami atmosferycznymi.
Żaden akt prawny nie reguluje tego typu pracy. Z uwagi na jej charakter i ścisłe powiązanie wyłącznie z porą roku podstawą zatrudnienia przy pracy sezonowej będzie w większości przypadków umowa o pracę na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy. Umowa o pracę sezonową może być także poprzedzona umową na okres próbny.
Do umów o pracę sezonową nie stosuje się natomiast przepisów, na podstawie których kolejna umowa na czas określony przekształca się w umowę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio te same strony zawarły dwukrotnie umowę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem jednej a nawiązaniem kolejnej umowy nie przekraczała miesiąca. Przepis stanowi wprost, że wskazana reguła nie dotyczy umów zawartych w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Przy zatrudnieniu sezonowym bardzo często wykorzystuje się także przepisy dotyczące zatrudniania pracowników tymczasowych. Przez pracę tymczasową rozumie się także zadania o charakterze sezonowym i okresowym.
Dany pracodawca może być jednocześnie pracodawcą sezonowym i niesezonowym, czyli oferującym pracę przez cały rok. W praktyce pracodawcy, którzy zatrudniają pracowników w ramach pracy sezonowej, określają w układach zbiorowych pracy odpowiednie regulacje dotyczące takiej pracy, w tym warunków zatrudniania.
Pracownikiem sezonowym może być także młodociany zatrudniony na podstawie umowy o pracę przy pracach lekkich.
Do pracowników sezonowych znajdują zastosowanie w zasadzie wszystkie podstawowe zasady prawa pracy oraz obowiązki stron wskazane w Kodeksie pracy, np. pracownik sezonowy ma obowiązek poddawania się badaniom lekarskim oraz przejść szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pewne ułatwienia występują natomiast przy ustalaniu czasu pracy pracownika sezonowego. W rolnictwie i hodowli, a także przy pilnowaniu mienia i ochronie okres rozliczeniowy, który z reguły obejmuje 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy, może być przedłużony z 4 do 6 miesięcy, a jeżeli jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy – nawet do 12 miesięcy. Także okres rozliczeniowy, w którym stosowany jest system równoważnego czasu pracy, przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych może być przedłużony maksymalnie do 4 miesięcy. Przy pracach sezonowych dobrze sprawdza się także system przerywanego czasu pracy.