Urlop taki może mieć zastosowanie wówczas, gdy pracodawca właściwy okresowo nie ma możliwości wykorzystania pracowniczej gotowości do pracy w ramach istniejącego stosunku pracy i na czas oznaczony zawiera z innym pracodawcą porozumienie w sprawie wykonywania przez jego pracownika (pracowników) pracy na rzecz tego pracodawcy. Zastosowanie omawianego urlopu możliwe jest także w przypadku pracodawców współpracujących ze sobą, gdy dla wykonania zadań jednego z nich potrzebne jest okresowe wsparcie kadrowe drugiego.
Zobacz: Urlop bezpłatny (art. 174)
Umowa między pracodawcami może być też zawarta, gdy pracownik, który ma korzystać z urlopu bezpłatnego w celu podjęcia pracy u drugiego pracodawcy, jest wysokiej klasy fachowcem, z pracy którego chce przez pewien czas skorzystać inny pracodawca.
Podstawą zatrudnienia pracownika u nowego pracodawcy nie jest samo porozumienie zawarte pomiędzy pracodawcami, lecz odrębny terminowy stosunek pracy. Dla jego kreowania może być wykorzystana bądź umowa na czas określony, bądź też umowa na czas wykonywania określonej pracy. Nowy pracodawca, zatrudniając pracownika, obowiązany jest wypłacać mu wynagrodzenie stosownie do umówionego rodzaju pracy i zgodnie z obowiązującymi u niego zasadami wynagradzania oraz zapewnić inne świadczenia związane z pracą. Natomiast u macierzystego pracodawcy, zgodnie z istotą urlopu bezpłatnego, zawieszeniu ulegają wzajemne bieżące zobowiązania stron.
Zobacz serwis: ZUS
Okres urlopu bezpłatnego udzielony w tych warunkach wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. Jednocześnie podczas pracy wykonywanej w czasie urlopu bezpłatnego na rzecz drugiego pracodawcy pracownik zachowuje u tego drugiego pracodawcy wszystkie uprawnienia pracownicze z tytułu świadczonej na jego rzecz pracy.