Nowelizacja Kodeksu pracy dokonana ustawą z 6 grudnia 2008 r., wprowadziła podział urlopu macierzyńskiego na obowiązkowy i dodatkowy. Obowiązkowy to ten, który już był uregulowany w Kodeksie pracy, a którego minimalny wymiar wynosi obecnie 20 tygodni, natomiast dodatkowy to urlop wprowadzony tą nowelizacją, który kobieta może, ale nie musi wykorzystywać.
Takie rozwiązanie jest bardzo korzystne zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Z jednej strony, oczywista jest potrzeba jak najdłuższego czasu matki z dzieckiem po porodzie, z drugiej są jednak potrzeby pracodawcy, który często bardzo szybko chce mieć pracownicę z powrotem w pracy. Dlatego też ustawodawca zdecydował się na rozwiązanie pośrednie, które niczego nie narzuca żadnej ze stron. Pracownica może iść na dodatkowy urlop, nie ma jednak nakazu prawa, który wymógł by na pracodawcy obowiązkowe udzielenie takiego urlopu.
Polecamy: Urlop ojcowski
Dodatkową i bardzo istotną zmianą jest to, że dodatkowy urlop macierzyński przysługuje zarówno pracownicy, jak i pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko.
Pracownik-ojciec dziecka będzie mógł skorzystać z dodatkowego urlopu, w przypadkach:
• gdy korzysta on z części urlopu macierzyńskiego – po rezygnacji pracownicy po wykorzystaniu 14 tygodni urlopu,
• gdy nie korzysta on z części urlopu macierzyńskiego – w razie wykorzystania urlopu macierzyńskiego przez pracownicę; w tym przypadku pracownik-ojciec dziecka wskazuje we wniosku dodatkowo termin zakończenia urlopu macierzyńskiego przez pracownicę.
Z dodatkowego urlopu macierzyńskiego nie będą mogli skorzystać oboje rodzice w tym samym czasie.
Polecamy: Od kiedy obowiązuje urlop dla ojców