Tak. Jeżeli pracownik miał zaplanowaną pracę na 12 godzin, ale pracował de facto 14 godzin, to za 2 nadgodziny można na jego wniosek udzielić mu czasu wolnego w wymiarze 2 godzin. Będzie mu również przysługiwało normalne wynagrodzenie za 2 godziny dodatkowej pracy.
W systemie równoważnym możliwa jest przedłużona praca nawet do 12 godzin na dobę. Co ważne, praca ta musi być następnie zrekompensowana czasem wolnym. Praca w systemie równoważnym nie oznacza, że dopiero wykonywanie swoich obowiązków w 13. godzinie pracy będzie stanowiło pracę nadliczbową. Wszystko zależy od tego, jak pracodawca zaplanuje pracownikowi pracę. Jeżeli na dany dzień będzie on miał przykładowo zaplanowaną pracę na 8 godzin, to już ewentualna 9. godzina będzie godziną nadliczbową. Natomiast w sytuacji gdy pracownikowi z harmonogramu czasu pracy wynika, że na dany dzień ma zaplanowane 12 godzin, dopiero 13. godzina i ewentualne kolejne będą godzinami nadliczbowymi.
W systemie równoważnym możliwy jest jeszcze jeden wariant, mianowicie pracownik ma zaplanowaną pracę na mniej niż 8 godzin, np. na 4 i okazuje się, że musi pracować więcej. W takiej sytuacji praca ponad 4 godziny, a przez mniej niż 8 nie będzie pracą w godzinach nadliczbowych. Będzie to praca, za którą trzeba będzie zapłacić normalne wynagrodzenie, bez dodatku. Dopiero zaś praca powyżej 8. godziny będzie pracą w nadgodzinach, którą będzie trzeba odpowiednio zrekompensować.
Rekompensata pracy w nadgodzinach może przybrać kilka wariantów:
• zapłata stosownego dodatku,
• udzielenie czasu wolnego z inicjatywy pracodawcy (1 nadgodzina – 1,5 godziny czasu wolnego oraz należy zmieścić się w danym okresie rozliczeniowym),
• udzielenie czasu wolnego na wniosek pracownika (1 nadgodzina – 1 godzina czasu wolnego i rekompensata może nastąpić w dowolnym terminie wskazanym przez pracownika, a więc także po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w którym nastąpiła dodatkowa praca).
Niezależnie od formy rekompensaty pracownikowi zawsze należy się normalne wynagrodzenie za dodatkową pracę.
W związku z tym, jeżeli tak jak w pytaniu pracownik miał zaplanowaną pracę na 12 godzin, ale pracował de facto 14, za 2 nadgodziny można pracownikowi udzielić czasu wolnego na jego wniosek, z tym że będzie mu wciąż przysługiwało normalne wynagrodzenie za 2 godziny dodatkowej pracy.
W podanym przykładzie pojawia się jednak jeszcze jeden problem. Co do zasady w każdej dobie pracownik powinien mieć zapewniony 11-godzinny odpoczynek dobowy. Ponieważ doba ma 24 godziny, maksymalna liczba godzin pracy w danej dobie, tak aby zapewnić odpoczynek dobowy – to 13. W związku z tym dla pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy dobowy wymiar nadgodzin to maksymalnie 5, a w przypadku pracownika pracującego w systemie równoważnym, który w danym dniu ma pracować 12 godzin, to tylko 1 godzina. Praca przez 14 godzin spowoduje, że pracodawca nie zapewni pracownikowi 11-godzinnego odpoczynku dobowego. Złamanie tej zasady jest możliwe jedynie w przypadku pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. Jeżeli więc 14-godzinna praca była wykonywana z innych powodów niż wskazane powyżej, pracodawca dopuścił się wykroczenia przeciwko prawom pracownika.
Natomiast gdy niższa liczba godzin odpoczynku dobowego jest uzasadniona powyższymi przesłankami, pracodawca musi oddać pracownikowi 1 godzinę równoważnego odpoczynku. Udzielenie równoważnego okresu odpoczynku może polegać wyłącznie na obniżeniu czasu pracy w innym dniu pracy pracownika. Będzie to oznaczać, że w innym dniu będzie mógł on przyjść 1 godzinę później do pracy.