Zmiana w ustawie o zfśs jest potwierdzeniem stanu prawnego, który obowiązuje od 18 kwietnia 2007 r., tj. od dnia opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego w dzienniku ustaw.
Do 17 kwietnia 2007 r. dofinansowanie na rzecz pracowników zagranicznych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej lub sportowo-rekreacyjnej nie mieściło się w pojęciu działalności socjalnej w rozumieniu ustawy o zfśs. Tym samym wydatkowanie środków z tego funduszu na dofinansowanie usług świadczonych poza terenem Polski było niezgodne z przepisami.
Trybunał Konstytucyjny uznał powyższe ograniczenie za niezgodne z Konstytucją RP. Od dnia opublikowania tego wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. od 18 kwietnia 2007 r., przepis ustawy o zfśs stracił moc obowiązującą w tym zakresie. Oznacza to, że od tego dnia działalność socjalna, która może być realizowana przez pracodawcę ze środków zfśs, obejmuje różne formy wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej i sportowo-rekreacyjnej, organizowane zarówno na terenie Polski, jak i poza jej granicami. Uprawnienia pracowników do świadczeń z zfśs powinny być zróżnicowane jedynie w zależności od sytuacji rodzinnej, życiowej i materialnej tych osób i ich rodzin.
Ustawa z 28 marca 2008 r. o zmianie ustawy o zfśs jest wyłącznie usankcjonowaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego sprzed roku. Zmieniona nowelizacją treść art. 2 pkt 1 ustawy o zfśs obowiązuje od 4 czerwca 2008 r.
• wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 kwietnia 2007 r. (sygn. akt K 40/04; DzU nr 69, poz. 467),
• art. 2 pkt 1, art. 8 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.),
• ustawa z 28 marca 2008 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU nr 86, poz. 522).
Joanna Kalinowska
specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych