Nie mogą Państwo dokonać korekty podatku, ponieważ obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wcześniejszego rozliczenia tej nadpłaty. Zaliczka na podatek pobrana od świadczeń zwolnionych z opodatkowania powinna zostać rozliczona w zeznaniu rocznym pracownika jako nadpłata podatku.
UZASADNIENIE
Jednym z rozwiązań wprowadzonych w pakiecie ustaw antykryzysowych jest rozszerzenie katalogu przychodów, które są zwolnione z zaliczki na podatek o:
- zapomogi wypłacane przez związki zawodowe (organizację zakładową lub międzyzakładową) swoim członkom do kwoty 638 zł w skali roku (art. 21 ust. 1 pkt 9a ustawy o pdof),
- świadczenia pieniężne sfinansowane w całości ze środków zfśs lub funduszy związkowych w ramach działalności socjalnej – do wysokości 380 zł rocznie łącznie z wartością świadczeń rzeczowych (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof).
Ustawa zmieniająca ustawę o pdof weszła w życie 22 sierpnia br., ale zwolnienie z podatku ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2009 r. Pobrana przez płatnika zaliczka na podatek od tego rodzaju świadczeń wypłaconych od 1 stycznia 2009 r. do wejścia w życie ustawy stanowi zatem nadpłatę podatku.
Przepisy nie określają, jak ma postąpić pracodawca – płatnik, który dokonał wypłaty tego rodzaju świadczeń i je opodatkował. W związku z tym powstaje pytanie, kiedy i w jaki sposób należy wykazać tę nadpłatę. Czy należy zmniejszyć bieżące przychody pracownika o wartość świadczeń zwolnionych z opodatkowania, od których pobrano zaliczkę, czy zwrócić pobraną zaliczkę i wystąpić do urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrot wpłaty dokonanej przez płatnika, czy może całość uwzględnić dopiero w rocznym rozliczeniu zaliczek pobranych od świadczeń wypłaconych pracownikowi.
Przepisy rozszerzające zakres zwolnień milczą na ten temat. Dlatego odpowiedzi należy poszukać na gruncie przepisów Ordynacji podatkowej.
Co do zasady, w przypadku podatników podatku dochodowego (a takimi są pracownicy) nadpłata podatku powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego. Nadpłata może powstać wcześniej, gdy płatnik pobierze podatek nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Wówczas nadpłata powstaje w dniu, w którym płatnik pobrał podatek nienależny lub zawyżony. Jeśli podatnik (w tym przypadku pracownik) kwestionuje zasadność zaliczki na podatek pobranej przez płatnika, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Dotyczy to jednak wyłącznie sytuacji, gdy w momencie pobierania zaliczki płatnik postąpił nieprawidłowo.
W Państwa przypadku zaliczka na podatek została pobrana prawidłowo, ponieważ przepisy obowiązujące w momencie wypłaty świadczeń pieniężnych z zfśs nie przewidywały zwolnienia z podatku tego rodzaju świadczeń.
W związku z tym nadpłatę należy rozliczyć na podstawie ogólnie obowiązujących zasad. Nadpłata, która wynika z zaliczek na podatek, jest zwracana po zakończeniu okresu, za który rozlicza się podatek. Podatek od świadczeń wypłacanych pracownikom jest pobierany w ciągu roku podatkowego w formie zaliczek i podlega rozliczeniu w zeznaniu rocznym. Wcześniej (ale już po zakończeniu roku podatkowego) płatnik sporządza informację na formularzu PIT-11 o wysokości przychodów, kosztów ich uzyskania, dochodów i pobranych od nich zaliczek. W informacji PIT-11 za 2009 r. powinni Państwo wykazać wszystkie pobrane zaliczki, także od świadczeń, które były objęte zwolnieniem. Od wartości przychodów muszą Państwo odjąć kwoty zwolnione z opodatkowania na podstawie nowych przepisów.
Oznacza to, że w PIT-11 w wartości przychodów nie należy uwzględniać świadczeń pieniężnych z zfśs, które zostały objęte zwolnieniem z podatku, mimo że wcześniej pobrano od nich zaliczkę. Tym samym pracownicy uwzględnią w swoim zeznaniu rocznym (ewentualnie zrobi to pracodawca na wniosek pracownika) tylko te przychody, które powinny zostać opodatkowane, a podatek należny za dany rok będzie niższy niż suma zaliczek pobranych przez płatnika. Zatem zwrot nadpłaty nastąpi na skutek złożenia zeznania rocznego.
Podstawa prawna
- art. 21 ust. 1 pkt 9a i pkt 67 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.),
- art. 73 § 1, pkt 2, § 2 pkt 1, art. 76c ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (DzU z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).