Pracodawca powinien ustalić, czy okres niezdolności tego pracownika trwa łącznie dłużej niż 33 dni (lub14). Wówczas za okres zwolnienia potwierdzony zwolnieniem lekarskim wystawionym przez szpital trzeba naliczyć temu pracownikowi zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru. Gdyby okazało się, że pracownik za okres pobytu w szpitalu powinien otrzymać zasiłek w niższej wysokości, wówczas należy dokonać korekty wypłaconego świadczenia i potrącić nadpłaconą kwotę przy najbliższej wypłacie.
Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu (art. 92 § 1 pkt 1 k.p.). Wynagrodzenie to nie ulega obniżeniu za czas pobytu pracownika w szpitalu.
Natomiast za czas niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy wypłacany ze środków ZUS (art. 92 § 4 k.p.).
Co do zasady miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru. Jednak za okres pobytu w szpitalu pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru.