Pracodawca oblicza i pobiera wpłaty do PPK od wynagrodzenia uczestnika PPK. Podstawą do naliczenia wpłat do PPK może być m.in. wartość świadczenia niepieniężnego. Co w sytuacji, gdy uczestnik PPK otrzymał w danym miesiącu tylko takie świadczenie i żadnego wynagrodzenia w formie pieniężnej, z którego można pobrać wpłaty do PPK, finansowane przez tego uczestnika?
Pracodawca ma obowiązek obliczyć i przekazać do instytucji finansowej wpłaty do PPK finansowane przez tego pracodawcę, a także obliczyć, pobrać z wynagrodzenia uczestnika PPK (w terminie wypłaty wynagrodzenia) oraz przekazać do instytucji finansowej wpłaty do PPK finansowane przez uczestnika.
Wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o PPK jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej „ustawa o sus”) bez zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy (tzw. 30-krotności) oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego (art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK). Inaczej mówiąc, do ustalania podstawy wpłat do PPK należy stosować zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o których mowa w ustawie o sus.
Przychód pracownika
W przypadku pracownika, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczeń społecznych, a także
- przychodów wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Za przychody m.in. ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.
Świadczenia niepieniężne
Oznacza to, że – jeśli dane świadczenia niepieniężne nie są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe – również ich wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, który należy wliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od której to podstawy nalicza się wpłaty do PPK.
W sytuacji przyznania uczestnikowi PPK przez pracodawcę świadczenia niepieniężnego, które stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, gdy w miesiącu otrzymania tego świadczenia uczestnik PPK nie otrzymał żadnego innego wynagrodzenia, z którego można dokonać potrącenia wpłat do PPK finansowanych przez tego uczestnika, podmiot zatrudniający jest zobowiązany do naliczenia i dokonania wpłat do PPK tylko tych finansowanych przez siebie. Podmiot zatrudniający nie będzie miał bowiem możliwości pobrania wpłat do PPK z wynagrodzenia uczestnika PPK, gdyż takie wynagrodzenie nie zostanie uczestnikowi wypłacone.
Przykład:
Pracownik, będący uczestnikiem PPK, przez cały lipiec przebywał na zwolnieniu lekarskim, w związku z czym nie otrzymał w lipcu wynagrodzenia, z którego pracodawca mógłby pobrać wpłaty do PPK. Dodatkowo, w lipcu uczestnik PPK otrzymał – sfinansowany w całości przez pracodawcę – pakiet medyczny, którego wartość stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W takim przypadku od wartości tego karnetu należało naliczyć wpłaty do PPK, ale tylko wpłaty finansowane przez pracodawcę. Wpłaty do PPK naliczone w lipcu należało przekazać do instytucji finansowej do 16 sierpnia (15 sierpnia to dzień ustawowo wolny od pracy).
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.