Więcej informacji, więcej ochrony, więcej obowiązków pracodawcy użytkownika i agencji – tak w skrócie można scharakteryzować nowe zasady zatrudniania pracowników tymczasowych.
Wprowadzone zmiany zakładają przede wszystkim uszczelnienie i doprecyzowanie już istniejących przepisów.
Kluczowa zmiana dotyczy uszczelnienia maksymalnego okresu zatrudnienia pracownika tymczasowego. Limit 18 miesięcy będzie dotyczył pracy na rzecz jednego pracodawcy użytkownika. Po przekroczeniu tego limitu pracownik nie będzie mógł pracować dla tej samej firmy w oparciu o inny rodzaj umowy czy za pośrednictwem innej agencji pracy tymczasowej. Co ważne od 1 czerwca do limitu zatrudnienia wliczać się będzie nie tylko umowy o pracę, ale również umowy prawa cywilnego. To ważna i duża zmiana na poziomie całego systemu.
Polecamy książkę: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami
Inna zmiana dotyczy zakazu kierowania pracownika tymczasowego do wykonywania tego samego rodzaju prac, którą wykonywali pracownicy, którzy w ciągu ostatnich 3 miesięcy pracowali dla danej firmy, a stosunek pracy został rozwiązany z nimi z przyczyn ich niedotyczących. Ustawodawca uściśla ten zakaz geograficznie, do obszaru gminy. Obecnie ograniczenie to dotyczy tego samego stanowiska pracy, co było przedmiotem dyskusji na temat możliwości wykorzystywania tego przepisu niezgodnie z intencją ustawodawcy.
Dużo pracy administracyjnej
Nowe zasady zakładają również rozbudowanie obowiązku informacyjnego. Agencja będzie mogła wnioskować o wgląd do wewnętrznych regulacji wynagrodzeń u pracodawcy użytkownika. Poza tym będzie miała obowiązek informować pracownika tymczasowego na piśmie, przed zawarciem umowy, o ustaleniach z pracodawcą użytkownikiem w zakresie warunków zatrudnienia.
Wątpliwości, jakie rodzi ta zmiana, mają naturę organizacyjną. W teorii wszystko jest łatwe do zorganizowania. W praktyce zdarzają się sytuacje, w których pracodawca-klient potrzebuje kilkunastu pracowników dosłownie „na jutro” i dopięcie wszystkich formalności w tak krótkim czasie może okazać się wyzwaniem.
Nowością są także sankcje nakładane zarówno na agencję, jak i na pracodawcę na przykład za przekraczanie norm związanych z limitem długości zatrudnienia czy kierowanie pracownika do prac niebezpiecznych. Z perspektywy Adecco Poland nie jest to wielka zmiana – przestrzegamy praw naszych ludzi, więc obecność sankcji nie ma dla nas większego znaczenia. Jednocześnie jest to kolejny element porządkujący rynek, na którym nie wszyscy podchodzą do praw pracowników równie uczciwie.
Świadczenia dla kobiet w ciąży
Jedną z najważniejszych zmian w przepisach jest znaczne zwiększenie zakresu ochrony kobiet w ciąży, które zostały skierowane do pracy tymczasowej na przynajmniej 2 miesięczny okres. Tym samym, umowa o pracę tymczasową, która miałaby zostać rozwiązana po upływie 3 miesiąca ciąży, zostaje automatycznie przedłużona do czasu porodu, a pracownicy przysługują wszystkie świadczenia przynależne z tego tytułu, na przykład zasiłek macierzyński.
Trudno w tej chwili komentować te przepisy, gdyż jest w nich wiele niejasności, które najprawdopodobniej pozwoli rozwiać dopiero praktyka.
Ochrona pracownika pod znakiem zapytania
Pakiet wprowadzonych zmian jest korzystny dla pracowników, szczególnie teraz, gdy panuje rynek pracownika a bezrobocie w marcu wyniosło 8,2 procent[1]. Nie należy jednak zakładać, że taka dobra sytuacja będzie trwała zawsze. Paradoksalnie, nowe obowiązki nakładane na pracodawców-użytkowników mogą spowodować, że mniej chętnie będą chcieli sięgać po usługi agencji pracy tymczasowej. Na popularności zyskają alternatywne metody zatrudnienia, dające pracownikowi znacznie mniejszą ochronę. Tak więc mimo dobrych chęci, ustawa może przynieść skutek odwrotny do zamierzonego, a jej ostateczny kształt jest daleki od zrównoważonej wersji, którą pierwotnie proponowaliśmy.
[1] http://biznes.onet.pl/praca/bezrobocie/stopa-bezrobocia-rejestrowanego-w-marcu-2017-w-polsce/mdp8h7
Autor: Anna Wicha, dyrektor generalna Adecco Poland