Umowa na zastępstwo może być kontynuowana, jeżeli strony umowy zawrą porozumienie zmieniające, na podstawie którego umowa będzie przedłużona na okres zastępowania innej osoby. Wymaga to zmiany nie tylko odnoszącej się do osoby zastępowanej, ale także do warunków, na jakich jest zatrudniony zastępca.
UZASADNIENIE
Umowa na zastępstwo jest zawierana na czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika zatrudnionego u udanego pracodawcy (art. 25 § 1 Kodeksu pracy). Terminem końcowym tej umowy jest data powrotu zastępowanego pracownika do pracy, która może nie być z góry znana (np. termin rozwiązania umowy na zastępstwo za chorego pracownika może ulegać nawet wielokrotnym modyfikacjom). Umowa na zastępstwo kończy się również na skutek rozwiązania umowy o pracę pracownika zastępowanego. Wówczas przestaje bowiem istnieć podstawa funkcjonowania umowy na zastępstwo, tj. zastępowanie nieobecnego pracownika.
Rozwiązanie umowy o pracę na zastępstwo w wyniku zakończenia stosunku pracy pracownika następuje automatycznie, bez konieczności wypowiedzenia.
WAŻNE!
Umowa o pracę na zastępstwo rozwiązuje się automatycznie wraz z powrotem do pracy zastępowanego pracownika.
Nie ma jednak przeszkód, aby przedłużyć czas trwania dotychczasowej umowy na zastępstwo w formie aneksu. Zmiana uzgodniona przez strony powinna w tym przypadku polegać na:
- wskazaniu nowej osoby zastępowanej – umowa na zastępstwo dotyczy zastępowania konkretnej osoby,
- określaniu nowych warunków zatrudnienia – osoba zatrudniona na zastępstwo powinna być, co do zasady, zatrudniona na takich samych warunkach, na jakich pracuje zastępowany pracownik, w szczególności należy to odnosić do rodzaju pracy.
Jeżeli strony umowy na zastępstwo nie dokonają jej przedłużenia, to wówczas, aby taka umowa mogła być kontynuowana, konieczne jest zawarcie kolejnej umowy na czas nieobecności drugiego zastępowanego pracownika.
Mimo tych ustaleń zawarcie aneksu do umowy o pracę będzie traktowane jako zawarcie kolejnej umowy na zastępstwo. Uzgodnienie bowiem między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony(art. 251 ust. 2 Kodeksu pracy). Umowa na zastępstwo jest rodzajem umowy na czas określony. Nie powoduje to jednak ryzyka przekształcenia zatrudnienia z umowy na zastępstwo w umowę na czas nieokreślony. Zasada, że z jednym pracownikiem można zawrzeć maksymalnie dwie następujące po sobie umowy na czas określony, a trzecią uważa się za zawartą na czas nieokreślony, nie dotyczy bowiem umów na zastępstwo (art. 251 § 3 pkt 1 Kodeksu pracy).
Ponadto należy pamiętać, że do końca 2011 r. stosujemy przepisy ustawy antykryzysowej, która pozwala na zawieranie dowolnej liczby umów na czas określony pod warunkiem, że ich łączny czas trwania nie przekracza 2 lat. Regulacja ta dotyczy wszystkich pracodawców, którzy są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (art. 3 ust. 2 ustawy antykryzysowej).
Podstawa prawna
- art. 25, art. 251 Kodeksu pracy,
- art. 3 ust. 2, art. 13, art. 35 ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 125, poz. 1035 ze zm.).