Możliwość zwolnienia dyscyplinarnego pracownicy jest uzależniona od tego, czy ze swojej winy nie poinformowała przełożonego o wyjściu z pracy. Jeżeli pracownica nie zawiniła, ponieważ np. przełożony wyjechał z firmy na ważne spotkanie i faktycznie nie miała się komu usprawiedliwić, nie powinna zostać zwolniona dyscyplinarnie.
UZASADNIENIE
Nie każde naruszenie obowiązków pracowniczych będzie stanowiło podstawę do dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę.
Dyscyplinarnie można pracownika zwolnić za takie naruszenie, które:
- jest ciężkie (pracownik poważnie narusza obowiązki pracownicze),
- dotyczy podstawowych obowiązków wobec pracodawcy,
- jest przez pracownika zawinione.
Oceniając zachowanie pracownika pod kątem możliwości wręczenia mu dyscyplinarnego zwolnienia pracodawca powinien wziąć pod uwagę okoliczności sytuacji będącej podstawą do takiego rozwiązania umowy oraz inne okoliczności, np. zachowanie pracownika, jego stan zdrowia, fakt, czy wcześniej popełniał podobne naruszenia itp.
Opuszczenie stanowiska pracy bez usprawiedliwienia należy zakwalifikować jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków względem pracodawcy. Jednak nie mniej ważny jest powód takiego zachowania oraz fakt, czy Państwa pracownica miała realną możliwość poinformowania przełożonego o opuszczeniu stanowiska pracy. Znaczenie ma także sposób zabezpieczenia przez pracownicę swojego stanowiska pracy.
WAŻNE!
Opuszczenie stanowiska pracy bez usprawiedliwienia jest powodem uzasadniającym zwolnienie dyscyplinarne pracownika z pracy.
W tej sytuacji najważniejszą rzeczą jest powód, dla którego pracownica nie poinformowała przełożonego o opuszczeniu stanowiska. Inaczej bowiem należy zakwalifikować zachowanie pracownicy w przypadku, gdy jej przełożony lub osoba wyznaczona do jego zastępowania była obecna w zakładzie pracy, a mimo to pracownica wyszła z pracy nie informując tej osoby o opuszczeniu stanowiska pracy. Inaczej zaś jest w przypadku, gdy w określonym czasie nie było w zakładzie pracy nikogo z kadry kierowniczej, komu pracownica mogłaby się usprawiedliwić, albo wprawdzie taka osoba była na terenie zakładu pracy, lecz była niedostępna dla pracowników.
PRZYKŁAD
Jeden z pracowników otrzymał telefon ze szkoły, że rozchorowało się jego dziecko. W związku z tym musiał zwolnić się z pracy, aby iść z dzieckiem do lekarza. Chciał poinformować o tym swojego kierownika, ale okazało się, że kierownik wraz z dyrektorem i prezesem prowadzą ważną konferencję i nie można im przeszkadzać. W firmie nie ma żadnej innej osoby należącej do kadry kierowniczej, u której pracownik mógłby się zwolnić. Pracownik wyszedł z pracy zostawiając informację o powodzie swojego wyjścia sekretarce przełożonego, a po zakończeniu konferencji zatelefonował do kierownika, aby osobiście wyjaśnić mu sytuację. W takim przypadku zachowanie pracownika nie kwalifikuje się do zwolnienia dyscyplinarnego.
Z pytania nie wynika, dlaczego pracownica opuściła stanowisko pracy nie informując wcześniej przełożonego o potrzebie wyjścia z pracy. Jeżeli nie poinformowała go dlatego, że go w pracy nie było lub był na terenie firmy, lecz był dla pracowników niedostępny, np. prowadził ważne rozmowy handlowe, negocjował ważny kontrakt, uczestniczył w konferencji itp., wówczas nie ma podstaw do zwolnienia pracownicy dyscyplinarnie. Jeżeli jednak pracownica nie poinformowała przełożonego o wyjściu z pracy z innych nieuzasadnionych powodów, np. spieszyła się na autobus, to wówczas pracodawca może ją zwolnić dyscyplinarnie.
W przedstawionej sytuacji na korzyść pracownicy przemawia fakt, że z powodu złego, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków samopoczucia udała się do lekarza. Ponadto zabezpieczyła swoje stanowisko pracy, przekazując je koleżance i prosząc ją o doraźne zastępstwo. Przed wręczeniem zwolnienia dyscyplinarnego warto wysłuchać wyjaśnień pracownicy. Może się bowiem okazać, że nie będzie podstawy do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.
Podstawa prawna:
- art. 52 § 1 pkt 1, § 2 Kodeksu pracy.