Pracownik jest u nas zatrudniony na dwóch stanowiskach pracy i ma dwie umowy o pracę. Obie umowy ma zawarte na czas nieokreślony, jedną na stanowisku magazyniera na pełny etat od 7 lat, a drugą (trwającą równolegle) na stanowisku kierowcy na 1/4 etatu od 8 miesięcy. Musimy wypowiedzieć mu tę krótszą, 8-miesięczną umowę z przyczyn ekonomicznych. Jaki okres wypowiedzenia powinniśmy zastosować? Skoro pracownik jest zatrudniony od 8 miesięcy na podstawie umowy, którą chcemy wypowiedzieć, to chyba powinien przysługiwać mu 1-miesięczny okres wypowiedzenia, ale z drugiej strony pracownik pracuje u nas w sumie od 7 lat, więc może przysługuje mu 3-miesięczne wypowiedzenie?
PRZYKŁAD
W dniu wręczania wypowiedzenia umowy o pracę, tj. 28 sierpnia br., pracownik nie miał jeszcze 3 lat stażu pracy w firmie. Jednak 3 lata pracy miną mu 14 września br., czyli w trakcie wypowiedzenia. W takim przypadku pracodawca powinien złożyć mu 3-miesięczne wypowiedzenie.
Odpowiedź
Pracownikowi przysługuje 3-miesięczny okres wypowiedzenia. Nie istnieje odrębny sposób ustalania okresu wypowiedzenia w przypadku równoległego zatrudnienia na podstawie dwóch umów bezterminowych w tym samym zakładzie pracy. Okresy wypowiedzenia obu takich umów będą więc jednakowe.
UZASADNIENIE
Okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony jest uzależniony od stażu pracy u danego pracodawcy.
Okresy wypowiedzenia umów na czas nieokreślony
Jeżeli w okresie zatrudnienia nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części, w której pracownik jest zatrudniony, na innego pracodawcę w trybie art. 231 Kodeksu pracy, wówczas do okresu zatrudnienia w danym zakładzie pracy zalicza się okres zatrudnienia przed przejęciem oraz po przejęciu zakładu. Podobnie należy zsumować okres zatrudnienia w przypadku, gdy nowy pracodawca na podstawie innych przepisów jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego danego pracownika.
Tak samo ustala się okresy zatrudnienia do obliczania długości wypowiedzenia, gdy pracownik jest równolegle zatrudniony w tej samej firmie na podstawie dwóch umów o pracę na czas nieokreślony. A zatem zasada sumowania całego okresu zatrudnienia w danej firmie powinna zostać również zastosowana do ustalenia okresu wypowiedzenia obu umów na czas nieokreślony Państwa pracownika. Oznacza to, że jeżeli pracownik jest zatrudniony u tego samego pracodawcy od 7 lat, to wówczas zarówno do podstawowej umowy o pracę, jak i do dodatkowej powinien zostać zastosowany ten sam 3-miesięczny okres wypowiedzenia. Nie ulega bowiem wątpliwości, że ten konkretny pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę u tego samego pracodawcy od 7 lat.
Nie ma podstaw, aby przy obliczaniu okresu wypowiedzenia dla dodatkowej równoległej umowy o pracę stosować odrębne zasady polegające na wyłączeniu z okresu zatrudnienia u danego pracodawcy trwającej podstawowej umowy o pracę. Dlatego Państwa pracownikowi przysługuje 3-miesięczny okres wypowiedzenia.
Jednak zasada ta nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy druga, równoległa umowa nie jest umową bezterminową. Wówczas okres wypowiedzenia takiej umowy nie będzie uzależniony od stażu pracy u danego pracodawcy, lecz od rodzaju tej umowy, np. okres wypowiedzenia umowy na czas określony wynosi 2 tygodnie, w przypadku gdy umowa jest zawarta na czas powyżej 6 miesięcy i został w niej ustalony taki okres wypowiedzenia. Natomiast długość wypowiedzenia umowy na okres próbny zależy wyłącznie od czasu, na jaki umowa ta została zawarta.
Ustalając okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony uwzględnia się cały okres zatrudnienia w danym zakładzie. Oznacza to, że okres wypowiedzenia umowy o pracę również zostanie uwzględniony przy obliczaniu okresu zatrudnienia u danego pracodawcy (uchwała Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2003 r., III PZP 20/02, OSNP 2004/1/4). W praktyce zdarza się, że w okresie wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę na czas nieokreślony upływa okres zatrudnienia uprawniający go do dłuższego okresu wypowiedzenia, niż zastosowany. W takiej sytuacji pracodawca musi automatycznie zastosować dłuższy okres wypowiedzenia. W przeciwnym przypadku pracownik będzie miał prawo żądać wypłaty wynagrodzenia za okres stanowiący różnicę między zastosowanym (tj. krótszym) a właściwym okresem wypowiedzenia. W sytuacji gdy zostanie zastosowany krótszy niż wymagany okres wypowiedzenia, umowa o pracę i tak rozwiązuje się z upływem wymaganego okresu, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy (art. 49 Kodeksu pracy).
Podstawa prawna
art. 33, art. 34, art. 36 § 1 i § 11, art. 49 Kodeksu pracy.