Tak, ponieważ nauczyciel akademicki nie ma prawa do urlopu na żądanie. Szczegółowe uprawnienia urlopowe nauczycieli akademickich w sposób szczególny reguluje ustawa z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (DzU nr 164, poz. 1365 ze zm.), zwana dalej ustawą.
Nauczycielowi akademickiemu przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 36 dni roboczych w ciągu roku. Urlop ten powinien być wykorzystany w okresie wolnym od zajęć dydaktycznych. I tak, prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego nauczyciel akademicki uzyskuje w ostatnim dniu poprzedzającym letnią przerwę w zajęciach dydaktycznych, a prawo do drugiego i dalszych urlopów – z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego (art. 133 ustawy). Przepis ten przemawia za wyłączeniem stosowania art. 1672 k.p. do nauczycieli akademickich, gdyż ustawa z góry określa termin wykorzystywania urlopu przez nauczyciela akademickiego.
Przepis art. 1672 k.p nie może być więc zastosowany do ww. nauczycieli, gdyż nakłada obowiązek udzielenia na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Ponadto charakterystyczną cechą urlopu na żądanie jest specjalny tryb jego udzielania bez wcześniejszego uzgodnienia z pracodawcą. W konsekwencji oznacza to, że do nauczycieli akademickich nie mają zastosowania przepisy Kodeksu pracy w części dotyczącej urlopów wypoczynkowych (a więc również art. 1672 k.p.). W tym przypadku nie ma więc również zastosowania art. 136 ust 1 ww. ustawy, w myśl którego w sprawach wynikających ze stosunku pracy pracownika uczelni, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy.
Relacje między przepisami Kodeksu pracy a przepisami pragmatyk służbowych (m.in. ustawa) zostały określone w art. 5 k.p. Stanowi on, że w przypadku gdy stosunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szczególne, to przepisy Kodeksu pracy stosuje się w zakresie nieuregulowanym tymi przepisami.