Kwestię wpływu na czas pracy stanu ciąży pracownicy należy rozpatrywać zgodnie z regulacją zawartą w art. 148 k.p. Przepis ten wprowadza ograniczenia przy stosowaniu przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy w stosunku do określonych kategorii pracowników. Sformułowany w nim zakaz zatrudniania w wymiarze przekraczającym 8 godzin na dobę dotyczy m.in. właśnie pracownic w ciąży. Jest to zakaz bezwzględny, co oznacza, że niedopuszczalne jest zatrudnianie pracownicy w ciąży dłużej niż 8 godzin na dobę, nawet jeśli pracownica wyraziła na to zgodę.
Ustawowe ograniczenie w zakresie dobowego wymiaru czasu pracy pracownic w ciąży zobowiązuje pracodawcę do odpowiedniego ukształtowania czasu pracy pracownicy zatrudnionej w systemie skróconego tygodnia pracy. Uzyskanie informacji o ciąży pracownicy łączy się z koniecznością zwolnienia pracownicy z obowiązku świadczenia pracy w wymiarze przekraczającym 8 godzin na dobę w każdym dniu, w którym wykonuje ona pracę według obowiązującego ją rozkładu czasu pracy.
W omawianym przypadku pracownica w ciąży powinna pracować przez 4 dni w tygodniu, ale tylko po 8 godzin. Za pozostałe godziny nieprzepracowane na skutek skrócenia czasu pracy pracownicy należy się wynagrodzenie. Jest ono obliczane według zasad określonych w rozporządzeniu z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (DzU nr 62, poz. 289 ze zm.).