Odpowiedź: Sąd pracy rozstrzygając sprawę w związku z zastosowaną karą porządkową na korzyść pracownika uchyla udzieloną karę porządkową w całości.
Kodeks pracy w art. 108 wskazuje rodzaje przewinień pracownika uzasadniające zastosowanie kary porządkowej. Pracodawca może nałożyć karę upomnienia lub nagany za: nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także niestosowanie się do przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. Ponadto za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.
Polecamy produkt: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami
Oczywiście, choć Kodeks pracy daje pracodawcy w uzasadnionych przypadkach możliwość zastosowania odpowiedzialności porządkowej, nie ma on takiego obowiązku. Ponadto, pracodawca może decydować o wyborze kary porządkowej nagany lub upomnienia w ramach tych tej samej kategorii naruszeń obowiązków pracowniczych. Natomiast kara pieniężna może być udzielona tylko w ściśle określonych przypadkach - odrębnie od pozostałych kar. Zgodnie z art. 111 K.p. przy stosowaniu wszystkich kar, należy uwzględnić w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy. W konsekwencji, zachowanie pracodawcy zmierzające do nałożenia kary nie może być dowolne.
Zobacz serwis: Kodeks pracy
Ponadto, możliwość stosowania kar jest ograniczona terminami. Zgodnie z przepisem art. 109 K.p. kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego oraz po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia i można ją wymierzyć jedynie po uprzednim wysłuchaniu pracownika. Poza tym, kara pieniężna za jedno naruszenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty (art. 108 § 3 K.p.). Porównanie treści wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, iż istnieje gradacja kar, w której najlżejszą karą jest kara upomnienia a najcięższą kara pieniężna. Zastosowanie jakiejkolwiek kary porządkowej zależy od okoliczności konkretnego przypadku.
Zgodnie z art. 112 § 2 K.p. pracownik, który uprzednio złożył sprzeciw od ukarania do pracodawcy, może wystąpić do Sądu pracy z powództwem o uchylenie kary porządkowej. Podstawą takiego roszczenia będzie naruszenie przepisów dotyczących zastosowania odpowiedzialności porządkowej w zakresie przekroczenia terminów do jej udzielenia, nałożenia kary nie wynikającej z Kodeksu pracy lub za przewinienie nie mieszczące się w katalogu naruszeń obowiązków pracowniczych. Zarzutem przed Sądem pracy może być także udzielenie kary za surowej, a więc nie uwzględniającej przy jej zastosowaniu treści art. 111 K.p. a w przypadku kary pieniężnej udzielenie jej w zawyżonej wysokości.
Zobacz: Kalkulatory
W przypadku stwierdzenia naruszeń prawa w zakresie zastosowania kary porządkowej Sąd pracy może jedynie wydać orzeczenie o uchyleniu kary porządkowej. Nie może zmienić kary z surowszej na łagodniejszą lub obniżyć kary pieniężnej do prawidłowej wysokości. Powyższe stwierdzenie wynika z art. 113 K.p., który to przepis stanowi o uznaniu kary za niebyłą w przypadku wydania prawomocnego orzeczenia o uchyleniu kary (nie można uznać za niebyłą części kary, co wyłącza możliwość innego rozstrzygnięcia sądu, w którym by doszło do zmiany kary lub obniżenia jej wysokości).
Podstawa prawna:
ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r., poz. 2255)
Zobacz: Wskaźniki i stawki