Przepisy i rozporządzenia regulujące postępowanie w jakiejś dziedzinie, obowiązujące pracowników jakiejś instytucji, członków organizacji itp.; też: dokument zawierający te przepisy i rozporządzenia.
W prawie pracy
Regulamin pracy tworzy pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników nieobjętych zakładowym lub ponadzakładowym układem zbiorowym pracy. Pracodawca jest zwolniony z tego obowiązku, jeżeli w zakładzie pracy funkcjonuje układ zbiorowy pracy. Dodatkowo pracodawca może, ale nie musi tworzyć regulaminu pracy, jeżeli zatrudnia mniej niż 20 pracowników. Regulamin pracy nie powinien powielać przepisów Kodeksu pracy, lecz jedynie dostosowywać ogólne zasady do organizacji pracy u konkretnego pracodawcy. Pracodawca powinien ustalić w nim m.in.:
- organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały, w tym także w odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej,
- systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy,
- porę nocną,
- wykazy prac wzbronionych młodocianym oraz kobietom,
- rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego, wykaz prac lekkich dozwolonych pracownikom młodocianym zatrudnionym w innym celu niż przygotowanie zawodowe,
- obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, a także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą,
- przyjęty sposób potwierdzania przez pracowników przybycia, obecności oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy,
- rodzaje kar stosowanych zgodnie z przepisami o odpowiedzialności porządkowej.
W regulaminie pracy można wprowadzać również inne zapisy dotyczące organizacji i porządku w pracy, jednak nie mogą być one niezgodne z przepisami prawa pracy. Niedopuszczalne jest np. jednostronne ustalenie w regulaminie pracy zakazu podejmowania przez pracowników działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy bez jego zgody.
Pracodawca może też wprowadzać postanowienia korzystniejsze dla pracowników niż wynikające z Kodeksu pracy.
Regulamin pracy ustala pracodawca z działającą u niego organizacją związkową. Jeżeli taka nie występuje w zakładzie pracy lub jeżeli strony nie uzgodnią treści regulaminu w ustalonym terminie, pracodawca ma prawo ustalić regulamin samodzielnie.
Regulamin wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników zakładu pracy w sposób zwyczajowo przyjęty, np. przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń. Pracodawca nie powinien zapisywać w regulaminie zbyt wielu kwestii, szczególnie niewymaganych przepisami prawa. Procedura jego zmiany jest taka sama jak wprowadzenia, co oznacza, że przy jakichkolwiek zmianach procedurę tę trzeba podejmować na nowo.
Obowiązkiem pracodawcy jest również zaznajomienie nowo zatrudnianych pracowników z obowiązującym u niego regulaminem pracy. Pracownik powinien być z nim zapoznany przed podjęciem pracy; do celów dowodowych ważne jest również, aby fakt ten był potwierdzony przez pracownika (np. na kopii dokumentu). Pracodawca, który nie ma obowiązku tworzenia regulaminu, przy przyjęciu pracownika do pracy informuje go na piśmie o najważniejszych kwestiach związanych z organizacją pracy (np. o godzinach pory nocnej czy zasadach potwierdzania obecności w pracy lub usprawiedliwiania nieobecności).
Dołącz do nas na Facebooku