Nie, pracodawca, nawet za zgodą pracowników, nie powinien pobierać odcisków palców.
Pracodawca może żądać od kandydatów do pracy podania:
- imienia (imion) i nazwiska,
- imion rodziców,
- daty urodzenia,
- miejsca zamieszkania (adresu do korespondencji),
- wykształcenia,
- przebiegu dotychczasowego zatrudnienia (art. 221 § 1 k.p.).
Ponadto pracodawca może żądać od już zatrudnionych pracowników numeru PESEL oraz innych danych osobowych, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy. Obowiązek podania innych niż ww. danych osobowych może też wynikać z przepisów szczególnych.
A zatem przepisy Kodeksu pracy nie pozwalają pracodawcy na gromadzenie obrazu linii papilarnych oraz innych danych biometrycznych pracowników. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 grudnia 2009 r. wyrażona na prośbę pracodawcy pisemna zgoda pracownika na pobranie i przetworzenie jego danych osobowych, narusza prawa pracownika i swobodę wyrażenia przez niego woli. Uznanie faktu wyrażenia zgody przez pracownika, jako okoliczności legalizującej pobranie od pracownika innych danych niż wskazane w art. 221 k.p., stanowiłoby obejście tego ostatniego przepisu (I OSK 249/09, ONSAiWSA 2011/2/39.).
Niezależnie od tego należy podkreślić, że gromadzenie danych osobowych, w tym danych biometrycznych musi być proporcjonalne do celu, któremu ma służyć (art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, DzU z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.).
Zasada proporcjonalności została wdrożona do polskiego porządku prawnego na podstawie postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/46/WE z 24 października 1995 r. w sprawie ochrony danych osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (DzUrz WE L 281 z 23.11.1995 r., s. 31). Na podstawie art. 29 dyrektywy – który wiąże również Polskę – utworzono tzw. Grupę roboczą, jako niezależny organ doradczy w sprawach ochrony danych i prywatności. Głównym zadaniem tego podmiotu jest przyczynienie się do jednolitego stosowania przez państwa członkowskie środków zmierzających do ochrony danych osobowych. Wspomniana Grupa robocza realizuje swoje zadania, wydając rekomendacje, opinie i dokumenty robocze. W przyjętym 1 sierpnia 2003 r. przez tę grupę dokumencie roboczym w sprawie biometrii podkreślono, że gromadzenie danych biometrycznych musi być uzasadnione konkretnym celem (np. bezpieczeństwem publicznym), a zakres gromadzonych danych, tryb gromadzenia, rodzaj danych powinien spełniać wymogi testu proporcjonalności. W tym kontekście pobieranie od pracowników odcisków palców w celu prowadzenia ewidencji czasu pracy jest nieproporcjonalne do zamierzonego celu.
A zatem hipotetycznie istnieje możliwość gromadzenia danych biometrycznych pracowników, jeżeli jest to adekwatne do celu, jakiemu ma to służyć, a ponadto pracownik wyrazi na to zgodę, mając przy tym całkowitą swobodę jej udzielenia, bez nacisków i sugestii ze strony pracodawcy.