Ruchomy system pracy – definicja
Najbardziej charakterystyczna odmiana ruchomego czasu pracy polega na możliwości dokonania wyboru przez pracownika godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy, przy czym istnieje przedział czasowy, w którym wszyscy pracownicy muszą być obecni w firmie. Sama idea stosowania takiego rozkładu była dotychczas różnie kwalifikowana. Dla przykładu w 2011 roku Inspekcja Pracy wyraziła pogląd, że regulowanie czasu pracy w ten sposób jest wykluczone. Dopiero dwa lata później ten typ rozkładu godzin został jednoznacznie uregulowany nowelizacją z dnia 23 sierpnia 2013 r., która wprowadziła do Kodeksu pracy art. 1401. Wynika z niego, że rozkład czasu pracy może przewidywać różne godziny jej rozpoczęcia w dniach pracy pracowników, jak i może przewidywać przedział czasu („widełki”), w ramach którego pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy.
Polecamy produkt: Podróże służbowe – praktyczne rozliczenia
Elastyczny czas pracy – formalności
W celu zastosowania ruchomego systemu czasu pracy należy spełnić wymogi określone w art. 150 k.p., który przewiduje dwa tryby wprowadzenia takiego rozwiązania:
- z inicjatywy pracodawcy,
- na wniosek pracownika.
W pierwszym przypadku istotne jest odpowiednie skonstruowanie układu zbiorowego pracy, w którym powinien zostać zawarty zapis o stosowaniu ruchomego rozkładu pracy. W przypadku, gdy pracodawca nie jest objęty takim układem, alternatywą jest zawarcie porozumienia o stosowaniu powyższego rozkładu z zakładową organizacją związkową. Gdy jest ich kilka, należy zawrzeć porozumienie ze wszystkimi z nich, a jeżeli osiągnięcie porozumienia nie jest możliwe – z reprezentatywnymi organizacjami związkowymi w rozumieniu art. 24125a k.p. W razie braku organizacji związkowej jest możliwe zawarcie porozumienia z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w sposób zwyczajowo przyjęty w danym zakładzie pracy. W takim trybie system ruchomy można wprowadzić dla całego zakładu pracy lub dla określonych grup pracowników bez konieczności uzyskiwania indywidualnej zgody każdego z pracowników w tej sprawie.
Niezależnie od powyższego, wniosek o ruchomy czas pracy może złożyć sam pracownik. Jeżeli pracodawca wyrazi zgodę, pracownika nie będzie obowiązywał grafik ustalony przez pracodawcę, a indywidulanie ustalony czas pracy. Warto zauważyć, że nie jest obligatoryjne uzasadnienie wniosku o ustalenie ruchomych godzin pracy, a decyzja o jego wprowadzeniu należy do pracodawcy.
W każdym z powyższych przypadków nadal należy pamiętać, aby zagwarantować takiemu pracownikowi dobowe i tygodniowe okresy odpoczynku.