Pracownik powinien otrzymać dzień wolny od pracy, jeśli w czasie podróży świadczył pracę w dniu świątecznym. Gdyby natomiast dzień świąteczny służył jedynie samej podróży, podczas której pracownik nie wykonywał dodatkowych czynności służbowych, wówczas pracownikowi nie przysługuje dzień wolny.
W przedstawionym stanie faktycznym nie wskazano, jak dokładnie wyglądał pobyt za granicą w dniu, w którym w Polsce przypada dzień świąteczny. Inaczej bowiem kształtują się skutki prawne podróży służbowej, w czasie której pracownik jedynie przemieszczał się do i z miejsca wykonania zadania, a inaczej, gdy wykonywał powierzone zadanie.
Czasu przejazdu do miejsca delegowania i odbycia drogi powrotnej – nawet jeżeli przypada w dniu wolnym od pracy – nie zalicza się do czasu pracy. Przyjmuje się, że sama podróż służbowa nie stanowi wykonywania pracy, albowiem pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w rozumieniu art. 128 k.p. Dla przykładu można powołać sytuację, w której pracownik otrzymał polecenie wylotu do Madrytu po południu 11 listopada. Wylot w dniu swiątecznym ma umożliwić stawienie się następnego dnia na negocjacje handlowe z hiszpańskim kontrahentem.
Czasem pracy będzie natomiast wykorzystanie czasu podróży na realizację jakiejś konkretnej pracy. W przedstawionym przykładzie czas podróży wejdzie w zakres czasu pracy, jeśli pracownik podczas lotu pracował nad projektem umowy, korzystając z komputera przenośnego. Artykuł 15111 k.p. wskazuje na formy rekompensaty pracy w dniu święta. W zamian za pracę w święto pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikowi inny dzień wolny od pracy w ciągu okresu rozliczeniowego. Należy zauważyć, że chodzi tutaj o pełny dzień wolny, a nie o czas wolny w wymiarze odpowiadającym czasowi przepracowanemu w dniu święta. Gdyby więc w omawianym przypadku pracownik pracował w samolocie jedynie przez 2 godziny, to i tak byłby uprawniony do całego dnia odpoczynku (wyrok SN z 4 czerwca 1982 r., III PZP 17/82, OSNC 1982/10/148). Prawo do jednego pełnego dnia wolnego nie jest uzależnione ani od wymiaru czasu pracy, ani od systemu czasu pracy, w jakim jest zatrudniony pracownik.
Gdyby wykorzystanie wolnego dnia w ciągu okresu rozliczeniowego nie było możliwe, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w święto. W odniesieniu do przypadków łączenia pracy w święto z pracą np. w porze nocnej albo w godzinach nadliczbowych w kontrowersyjnej uchwale z 15 lutego 2006 r. Sąd Najwyższy uznał, że w razie nieudzielenia przez pracodawcę w okresie rozliczeniowym innego dnia wolnego od pracy w zamian za dozwoloną pracę świąteczną w niedzielę lub święto, pracownikowi przysługuje za każdą godzinę takiej pracy tylko jeden dodatek przewidziany w art. 15111 § 2 in fine lub § 3 k.p. (II PZP 11/05, OSNP 2006/11–12/170).