Przerwa w pracy powinna trwać przynajmniej 15 minut, przy czym należy pamiętać, że dotyczy ona pracowników, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin. Przerwa ta jest płatna, jest ona bowiem wliczana do czasu pracy. Z treści ww. przepisu wynika, że pracodawca ma możliwość wydłużenia przerwy, nie może jednak jej skrócić (art. 134 k.p.).
Oprócz przerwy przewidzianej w art. 134 k.p. i niezależnie od niej pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych (art. 141 § 1 k.p.). Przerwa ta wprowadzana jest w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy (art. 141 § 2 k.p.).
Podstawa prawna:
- art. 134, 141 Kodeksu pracy.