Zmiany w zakresie chorób zawodowych zostały wprowadzone rozporządzeniem Rady Ministrów z 8 maja 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych oraz rozporządzeniem z 24 maja 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U. z 2012 r. poz. 662 i 663).
Dokumentowanie chorób zawodowych
Nowelizacja rozporządzenia dotyczącego dokumentowania chorób zawodowych ma na celu uaktualnienie oraz ujednolicenie terminologii zawartej w załącznikach do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U. Nr 132, poz. 1121).
Od 1 sierpnia br. będą obowiązywały nowe wzory formularzy stosowanych w postępowaniu dotyczącym zgłaszania, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz zawiadamiania o skutkach choroby zawodowej.
Wprowadzenie nowych formularzy nie ma wpływu na zakres obowiązków pracodawcy związanych z dokumentowaniem chorób zawodowych. Wprowadzone zmiany mają bowiem na celu jedynie zapewnienie zgodności przepisów regulujących sposób dokumentowania stwierdzonych chorób zawodowych i skutków tych chorób z obecnie obowiązującymi przepisami. Polegają głównie na uaktualnieniu terminologii zawartej we wzorach formularzy stosowanych w postępowaniu dotyczącym zgłaszania, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz zawiadamiania o skutkach choroby zawodowej. Zmiany wprowadzone w wyniku nowelizacji będą miały wpływ na podmioty biorące udział w postępowaniu w sprawie chorób zawodowych, głównie na jednostki orzecznicze I i II stopnia.
Organy właściwe w postępowaniu dotyczącym chorób zawodowych
W wyniku nowelizacji doprecyzowano, kto wydaje skierowanie na badania pracowników lub byłych pracowników podejrzewanych o chorobę zawodową. Skierowanie na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej będzie wydawane od 1 sierpnia br. przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, państwowego granicznego inspektora sanitarnego, państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, państwowego inspektora sanitarnego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (chodzi o państwowych inspektorów sanitarnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji), komendanta wojewódzkiego ośrodka medycyny prewencyjnej albo inspektora wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej.
Natomiast zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej, orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej oraz orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wydawane przez jednostkę orzeczniczą będzie kierowane odpowiednio do ww. organów oraz okręgowego inspektora pracy. Dotychczas zgłoszenia choroby zawodowej dokonywano właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu oraz okręgowemu inspektorowi pracy.
Wyżej wymienione organy będą właściwe także w zakresie wydawania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
Od decyzji wydanej w I instancji przysługuje odwołanie. Odwołanie przysługuje w przypadku decyzji wydanej przez:
- państwowego powiatowego albo państwowego granicznego inspektora sanitarnego – do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego,
- państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego – do Głównego Inspektora Sanitarnego,
- państwowego inspektora sanitarnego, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej – do Głównego Inspektora Sanitarnego,
- przez komendanta wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej albo inspektora wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej – do Głównego Inspektora Sanitarnego Wojska Polskiego.
Odwołanie składa się za pośrednictwem organu, który wydał decyzję w I instancji, w terminie 14 dni od jej otrzymania.
Dostosowanie przepisów do zmian w Kodeksie pracy
Od 3 lipca 2009 r. obowiązek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej do właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego oraz właściwego okręgowego inspektora pracy należy do pracodawcy i lekarza podmiotu właściwego do rozpoznania choroby zawodowej oraz pracownika lub byłego pracownika, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę (art. 235 Kodeksu pracy). Przy czym pracownik aktualnie zatrudniony zgłasza podejrzenie za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną. W wyniku omawianej nowelizacji dostosowano treść załączników nr 2 i nr 3 do rozporządzenia, określających wzory skierowań na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej do obecnie obowiązujących przepisów w zakresie zgłaszania chorób zawodowych.
WAŻNE!
Wprowadzenie zmian formularzy dotyczących dokumentowania chorób zawodowych nie wpływa na zakres obowiązków pracodawców związanych z dokumentowaniem chorób zawodowych.
W obu skierowaniach na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej wprowadzono także nową pozycję, w której należy wpisać pełną nazwę choroby zawodowej, której dotyczy podejrzenie, pozycję w wykazie chorób zawodowych wraz z podstawą prawną oraz datę wydania skierowania. Do listy załączników do skierowania dodano kartę oceny narażenia zawodowego w związku z podejrzeniem choroby zawodowej.
Ponadto w załączniku nr 2 pkt 7 zrezygnowano z pozycji „Dane o narażeniu” (wyniki pomiarów), ponieważ lekarz kierujący pracownika lub byłego pracownika na badania w związku podejrzeniem choroby zawodowej nie posiada takich informacji.
Podstawa prawna:
- rozporządzenie Rady Ministrów z 8 maja 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 662),
- rozporządzenie Ministra Zdrowia z 24 maja 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U. z 2012 r. poz. 663).