Przy spełnieniu określonych przesłanek roszczenie byłego pracownika może być uzasadnione.
Z treści pytania wynika, że pracownik – w związku z wypadkiem przy pracy – otrzymał należną rekompensatę finansową w formie jednorazowego odszkodowania określonego w przepisach art. 11 i 12 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. nr 167, poz. 1322 ze zm.). Ponadto pracownik uzyskał odszkodowanie na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia.
Zarówno w orzecznictwie, jak i piśmiennictwie powszechnie aprobowane jest stanowisko, że pracownik może dochodzić dalszych roszczeń w celu zrekompensowania szkody spowodowanej wypadkiem przy pracy, która nie została pokryta w ramach przyznanych świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Zastosowanie w tej mierze będą miały przepisy ogólne prawa cywilnego (art. 415 i nast. k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Poszkodowany mógłby dochodzić zarówno renty wyrównawczej na podstawie art. 444 § 2 k.c., jak i zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę zgodnie z art. 445 § 1 k.c. Taka konkluzja wynika również z wyroku Sądu Najwyższego z 8 kwietnia 1999 r., zgodnie z którym przyznanie jednorazowego odszkodowania z tytułu zwiększenia się uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy nie wyłącza przyznania renty wyrównawczej na podstawie art. 442 § 2 k.c. (II UKN 551/98, OSNP 2000/11/437).
Z podanego na wstępie opisu wynika, że były pracownik żąda zadośćuczynienia w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. Jeżeli otrzymane dotychczas przez pracownika odszkodowanie w ramach ubezpieczenia wypadkowego nie wyczerpuje jego uzasadnionych roszczeń finansowych z tytułu wypadku przy pracy, może on wystąpić z roszczeniami na drogę sądową przeciwko pracodawcy. Stosowne orzeczenie w tej mierze wyda sąd powszechny w odrębnym postępowaniu z zakresu prawa pracy. Na byłym pracowniku ciąży obowiązek wykazania zasadności roszczeń o zadośćuczynienie co do ich wysokości (art. 6 k.c.).
Sąd orzekający w sprawie, określając wartość zadośćuczynienia pieniężnego na rzecz pracownika, powinien wziąć pod uwagę przyznane mu wcześniej odszkodowanie zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia osobowego. Także ewentualne przyczynienie się poszkodowanego pracownika do powstania zaistniałej szkody wpłynie na zmniejszenie należnego mu zadośćuczynienia pieniężnego (art. 362 k.c.).
Aneta Czajkowska