Zasiłek wyrównawczy przysługuje wyłącznie ubezpieczonemu będącemu pracownikiem. Świadczenie stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem pracownika, a jego miesięcznym wynagrodzeniem osiągniętym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej.
- Komu przysługuje zasiłek wyrównawczy
- Kto nie otrzyma zasiłku wyrównawczego
- Wysokość zasiłku wyrównawczego
- Jak uzyskać zasiłek wyrównawczy
Komu przysługuje zasiłek wyrównawczy
Zasiłek wyrównawczy przysługuje jedynie tym ubezpieczonym, którzy są pracownikami. Świadczenie otrzymują osoby ze zmniejszoną sprawnością do pracy, wykonujące pracę:
- w zakładowym lub międzyzakładowym ośrodku rehabilitacji zawodowej,
- u pracodawcy na wyodrębnionym stanowisku pracy, dostosowanym do potrzeb adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy,
jeżeli jej miesięczne wynagrodzenie osiągane podczas rehabilitacji uległo obniżeniu.
Jeśli konieczność poddania się rehabilitacji zawodowej spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pracownikowi przysługuje zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego, w pozostałych przypadkach przysługuje zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia chorobowego.
Prawo do zasiłku wyrównawczego powstaje od dnia, w którym pracownik podjął rehabilitację. Zasiłek przysługuje przez okres rehabilitacji zawodowej, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące.
Kto nie otrzyma zasiłku wyrównawczego
Zasiłek wyrównawczy nie przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, uprawnionemu do emerytury (także emerytury mundurowej), renty z tytułu niezdolności do pracy lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.
Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje:
- z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy, nie później jednak niż po 24 miesiącach od dnia, w którym ubezpieczony będący pracownikiem podjął rehabilitację;
- jeżeli z uwagi na stan zdrowia ubezpieczonego będącego pracownikiem rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa.
Zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje w przypadku, gdy:
- wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa,
- ubezpieczony, będąc w stanie nietrzeźwości albo pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku,
- ubezpieczony odmówił bez uzasadnionej przyczyny poddania się badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych albo przez swoje zachowanie uniemożliwił przeprowadzenie takiego badania.
Wysokość zasiłku wyrównawczego
Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem wypłacanym za okres 12 ostatnich miesięcy kalendarzowych a miesięcznym wynagrodzeniem osiągniętym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej.
Jeżeli ubezpieczony przepracował tylko część miesiąca wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, zasiłek wyrównawczy za ten miesiąc przysługuje w wysokości różnicy między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem, zmniejszonym o 1/30 część za każdy dzień tej nieobecności, a wynagrodzeniem osiągniętym w tym miesiącu.
Jak uzyskać zasiłek wyrównawczy
W celu uzyskania zasiłku wyrównawczego należy złożyć w ZUS wniosek o zasiłek wyrównawczy (ZAS-55) oraz zaświadczenie płatnika składek (Z-3) oraz inne wymagane dokumenty, np. orzeczenie lekarza wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy o potrzebie poddania się rehabilitacji zawodowej albo orzeczenie lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej ZUS.