Każdemu pracownikowi, którego wymiar czasu pracy wynosi minimum 6 godzin, przysługuje 15 min przerwy wliczanej do czasu pracy. Często jest to jednak za mało. Dlatego też Kodeks pracy dał pracodawcy możliwość wprowadzenia dłużej przerwy, nieprzekraczającej 60 min, która jednak nie jest wliczana do czasu pracy, a w konsekwencji niepłatna. Oznacza to, że wprowadzenie takiej przerwy obiadowej – jakkolwiek korzystne dla pracownika – będzie w praktyce oznaczało wydłużenie czasu, jaki pracownik musi spędzić w pracy o godzinę.
Pan Tomek pracuje w biurze rachunkowym, w godzinach od 10.00 do 18.00. Pracodawca, w związku z licznymi prośbami pracowników, rozważa możliwość wprowadzenia przerwy na załatwienie spraw osobistych, w godzinach od 13.00 do 14.00, co jednocześnie zwiększy ogólny wymiar pracy i pracownicy będą musieli zostawać w pracy do 19.00.
Przeczytaj również: O rodzaju umowy decyduje jej treść a nie nazwa
Oczywiście nie ma przeszkód prawnych, aby taka przerwa była krótsza, ważne żeby nie przekraczała 60min. Ponadto, może ona mieć zastosowanie nie tylko do pracowników, którzy pracują na cały etat, ale także do tych zatrudnionych na pół etatu, czy w innych systemach czasu pracy.
Wprowadzenie przerwy obiadowej
Kodeks pracy stanowi, że opisaną wyżej przerwę pracodawca może wprowadzić w regulaminie pracy lub w zakładowym układzie zbiorowym pracy. Jeżeli pracodawca nie ma obowiązku wprowadzania regulaminu pracy i nie jest objęty układem zbiorowym, wyjątkowo może taką przerwę wprowadzić także w umowie o pracę. Powyższe oznacza, że wprowadzenie takiej przerwy trzeba dokładnie przemyśleć i podjąć stosowne kroki formalne.
Należy także pamiętać, że jeżeli taka przerwa obowiązuje w danym zakładzie pracy, to pracownicy mają obowiązek z niej korzystać. Pracodawca nie jest uprawniony do sprawdzania, co pracownicy robią w czasie tej przerwy, mogą oni zatem zarówno wyjść z zakładu pracy, jak i pracować w tym czasie. Bez względu na to, jak pracownik wykorzysta przerwę, obowiązuje go przedłużony wymiar czasu pracy.
Polecamy serwis: Kodeks pracy
Nic nie stoi na przeszkodzie, aby pracownik z pracodawcą indywidualnie umówił się, że nie będzie korzystał z takiej przerwy i chciałby wychodzić z pracy po 8 godzinach. Jeżeli pracodawca się na to zgodzi, wtedy pracownik jest wolny, jeżeli jednak nie, to wcześniejsze wychodzenie z pracy będzie naruszeniem obowiązków pracowniczych.