Pan Jacek był dyrektorem w spółce, będącej przedstawicielem koncernu zagranicznego. Jego obowiązkiem było m.in. przygotowywanie ofert handlowych dla polskich klientów spółki. Zgodnie z wewnętrzną procedurą, opracowując oferty dla kluczowych klientów dyrektor powinien uzyskać uprzednią zgodę prezesa zarządu spółki. Jednak z powodu ciągłej nieobecności prezesa zarządu spółki Pan Jacek faktycznie sam zarządzał spółką.
Dnia 2 sierpnia 2006 r. Pan Jacek polecił zapytać centralę koncernu o wysokość cen sprzedaży produktu, którym był zainteresowany jeden z kontrahentów i nazajutrz otrzymał odpowiedź. Wówczas polecił podwyższyć zaproponowaną przez zarząd cenę o 10% i taką ofertę przesłać kontrahentowi. Ostatecznie firma ta zrezygnowała jednak z zawarcia umowy.
Wkrótce po tym, pracodawca zwolnił Pana Jacka dyscyplinarnie. Jako przyczynę wskazano działanie pracownika na szkodę firmy - przygotowanie i złożenie bez wiedzy prezesa zarządu niekorzystnej oferty cenowej dla kontrahenta, co spowodowało utratę zleceń i było niezgodne z regulaminem. Pan Jacek uznał rozwiązanie umowy za bezzasadne i zażądał przed sądem pracy odszkodowania z tego tytułu.
Przeczytaj także: Czy pracodawca może monitorować pracę pracowników?
W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy wskazał, że zachowanie Pana Jacka polegające na ustaleniu wyższych cen produktów nie było bezprawne i zawinione, bowiem wymóg uzyskania uprzedniej zgody prezesa zarządu spółki na przedstawienie oferty cenowej strategicznym klientom w praktyce nie był stosowany.
Skoro w rzeczywistości procedury wewnętrzne spółki od dawna nie były wymagane, a pracownik wykonał swoje obowiązki tak jak zwykle, to nie działał z przekroczeniem uprawnień, ani z naruszeniem obowiązku sumiennego wykonywania pracy. Nie można mu więc zarzucić ciężkiego (zawinionego) naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.
Zobacz serwis: Świadectwo pracy