Wynagrodzenie postojowe należy się pracownikowi za czas, w którym pracownik jest gotowy do pracy, ale nie może pracować z przyczyn dotyczących pracodawcy. Przepisy Kodeksu pracy wskazują, kiedy należy się wynagrodzenie za przestój. Określają także zasady wynagradzania pracownika za jego okres. Wynagrodzenie to nie może być niższe niż płaca minimalna.
- Kiedy przysługuje wynagrodzenie postojowe
- Wynagrodzenie postojowe – ile się należy
- Wynagrodzenie postojowe nie zawsze przysługuje
- Inna praca zamiast wynagrodzenia postojowego
- Wynagrodzenie postojowe za przestój spowodowany złą pogodą
Wynagrodzenie postojowe należy się wszystkim pracownikom, to jest osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę – bez względu na to, na jaki czas umowę zawarto (okres próbny, czas określony albo nieokreślony), ani też na wymiar czasu pracy pracownika (pełny–niepełny etat).
Kiedy przysługuje wynagrodzenie postojowe
Żeby pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie postojowe, muszą być – jak stanowi Kodeks pracy – spełnione łącznie dwa warunki:
Po pierwsze – w czasie przestoju pracownik musi być gotowy do wykonywania pracy, to znaczy być gotowy do niezwłocznego podjęcia pracy w razie zakończenia przestoju.
Po drugie – powodem przestoju muszą być przyczyny dotyczące pracodawcy.
Przyczyny przestoju, które dotyczą pracodawcy mogą mieć różny charakter. Przyczyny takie mogą być zarówno niezależne od pracodawcy (np. przestój może spowodować awaria, złe warunki atmosferyczne, nieszczęśliwe wypadki, zakłócenia łańcucha dostaw itp.), jak i leżeć po stronie pracodawcy (np. postój następuje wskutek podjęcia decyzji menedżerskiej przez pracodawcę).
Wynagrodzenie postojowe – ile się należy
Wynagrodzenie postojowe przysługuje w wysokości określonej przepisami Kodeksu pracy. Przede wszystkim wysokość wynagrodzenia postojowego nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Od 1 stycznia 2024 r. jego wysokość wynosi 4242 zł; 1 lipca 2024 r. wzrośnie do 4300 zł.
- od 1 stycznia do 30 czerwca – niż 4242 zł,
- od 1 lipca do 31 grudnia – niż 4300 zł.
Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas postoju w wysokości wynikającej z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną. Jeżeli jednak przy określaniu warunków wynagrodzenia pracownika nie wyodrębniono stawki godzinowej ani miesięcznej, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie postojowe w wysokości 60 proc. wynagrodzenia.
Wynagrodzenie postojowe nie zawsze przysługuje
Przegląd prasy i portali na INFOR.PL Subskrybuj nas na YOUTUBE!
Wynagrodzenie postojowe należy się pracownikowi wyłącznie za czas przestoju, który nie został przez niego zawiniony. Wobec tego, jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, pracodawca nie wypłaci pracownikowi wynagrodzenia postojowego.
Inna praca zamiast wynagrodzenia postojowego
Pracodawca może na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, które nie może być jednak niższe od wynagrodzenia postojowego, które należałoby się za czas przestoju.
Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, którą pracodawca powierzył pracownikowi na czas przestoju.
Wynagrodzenie postojowe za przestój spowodowany złą pogodą
Wynagrodzenie postojowe za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków, jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią.
W razie powierzenia pracownikowi na czas takiego przestoju innej pracy, przysługuje mu wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, chyba że przepisy prawa pracy przewidują stosowanie zasad, zgodnie z którymi wynagrodzenie za powierzoną pracownikowi inną pracę nie może być niższe od wynagrodzenia postojowego, które należałoby się za czas przestoju.