Trzynastka w budżetówce
Trzynastka, czyli dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługuje pracownikom jednostek sfery budżetowej. Warunki wypłaty dodatkowego wynagrodzenia określa ustawa z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Jaka kategoria pracowników może liczyć na otrzymanie trzynastki?
Polecamy: Wynagrodzenia 2021
Dla kogo?
Zgodnie z ustawą pracownikami sfery budżetowej są:
- pracownicy państwowych jednostek sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy;
- pracownicy zatrudnieni w urzędach organów władzy publicznej, kontroli, ochrony prawa oraz sądach i trybunałach (art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych);
- pracownicy samorządowych jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
- pracownicy biur poselskich, senatorskich lub poselsko-senatorskich oraz klubów, kół albo zespołów parlamentarnych.
Dodatkowe wynagrodzenie roczne może być przywilejem również innych grup pracowniczych. Przepisy prawa pracy umożliwiają pracodawcom swobodę regulowania płac, pod warunkiem, że są one zgodne z przepisami prawa pracy. Dlatego każdy pracodawca może w wewnętrznym regulaminie zagwarantować prawo do trzynastki swoim pracownikom.
Jakie warunki należy spełnić?
Pracownik nabędzie prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Jeśli pracownik, nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabędzie prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
Jaka wysokość?
Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzeń za pracę otrzymanych przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie. Uwzględnia się tutaj wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia urlopu wypoczynkowego oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
W przypadku przepracowania okresu krótszego niż rok, ale wynoszącego co najmniej 6 miesięcy, wysokość wynagrodzenia rocznego ustala się proporcjonalnie do okresu przepracowanego u danego pracodawcy.
Warto pamiętać, że trzynastka jest przychodem ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu, a kwota wypłaconego dodatkowego wynagrodzenia stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
Kiedy nie przysługuje?
Istnieją przypadki, w których pracownik traci prawo do otrzymania trzynastki. Są to:
- nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy trwająca dłużej niż dwa dni;
- stawienie się do pracy lub przebywanie w pracy w stanie nietrzeźwości;
- wymierzenie pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby;
- rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Kiedy wypłata?
Dodatkowe wynagrodzenie roczne powinno być wypłacone do końca marca roku następnego, następującego po przepracowanym roku. Niedotrzymanie tego terminu może się wiązać z karą grzywny oraz odpowiedzialnością za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Jeśli jednak prawo do trzynastki wynika z przepisów określonych w wewnętrznym regulaminie danego zakładu pracy, wówczas pracodawca może wskazać dowolny termin wypłaty dodatkowego wynagrodzenia.
Podstawa prawna:
Ustawa z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.