To rozwiązania znacznie korzystniejsze niż 2-miesięczne zwolnienie lekarskie, które de facto wpłynęłoby pozytywnie jedynie na możliwość zaplanowania przez pracodawcę procesu szeroko rozumianej produkcji. Osoba zatrudniona na podstawie umowy na zastępstwo w pełnym wymiarze etatu jest i tak mniej efektywna niż kobieta w ciąży wykonująca pracę w domu. Umożliwienie pracy kobietom w ciąży w domu czy w formie telepracy ograniczy wydatki z budżetu na zasiłki chorobowe. Jednak największą zaletą takiego rozwiązania jest utrzymanie (a najlepiej wzrost) zatrudnienia kobiet – mówi Monika Zakrzewska, ekspert PKPP Lewiatan.
Im dłuższa przerwa w pracy związania z macierzyństwem i późniejszą opieką nad dzieckiem, tym trudniejszy powrót kobiety do pracy. Dlatego Lewiatan proponuje rozwiązania, które zachęcą kobiety do podejmowania pracy już po urlopie macierzyńskim (i ewentualnym wypoczynkowym). Chodzi np. o możliwość zamiany pracy na telepracę w okresie, w którym przysługuje uprawnienie do urlopu wychowawczego. Proponujemy również inne rozwiązania dogodne dla pracodawców, ale przede wszystkim pozwalające na elastyczne dysponowanie czasem przez pracowników – wydłużenie okresów rozliczeniowych, wprowadzenie ruchomego czasu pracy czy zmiany przepisów bhp, aby łatwiej pracownicy mogli korzystać z rozwiązań telepracy.
Szukamy rozwiązań, które pozwolą kobietom świadczyć pracę jak najdłużej przy jak najmniejszym obciążeniu zdrowia jej i dziecka (już istnieje możliwość skorzystania z 2 tygodni urlopu macierzyńskiego jeszcze przed porodem), ale także korzystnych dla pracodawców – dodaje Monika Zakrzewska.
W Polsce zwolnienia chorobowe są nadużywane. Ten problem przynajmniej częściowo miał rozwiązać elektroniczny system e-zwolnień. Lekarz przy wypisaniu L-4 wysyłałby do ZUS informację o zwolnieniu, a ten od razu mógłby dokonywać kontroli. Niestety do tej pory nie udało się go wprowadzić.